Aperatif Aş/k Ile Tokluk Zannı
Konyada bir öğle vakti
Aylardan ekim
Bir güneş doğdu semada
Yer sallandı
Kapalı kuyular açıldı
Birinin yanışını seyreyledik uzaktan
Az yaklaştık
Ateşi üzerimize sıçradı
Cehennem sandık
Dur dedi !
Ateş olmadan aş pişer mi?
Aş pişmeden karın doyar mı ?
Kıvılcımdan korkar,
Ateşin nimetlerini arzu edersin
Dur dediysem,öylesi değil
Aş/k yolun sonunda
Doymak istiyorsan oraya gideceksin
Yol üzeri aperatif aş/klara tamâh etme
Doydum zannı çörekleniverir
Bir de üstüne rehavet çöker
Uyuyakalırsın
Uyandığında açlık hissedersin tekrar
Ama ayaklarında ne yolu tamamlayacak derman,
Ne de kıvılcımına muhtaç olduğun ateş kalmıştır
Aş/ksız yaşar
Aç ölürsün !
maşallah konyalı etli ekmek kafalı oldugunuz belli sözlerinizden,saygılar
tokat gibiydi şiir,wuuuuuu👍👍👍 kutlarım dilekkkkkkkkkk👍👍👍
Çok güzel bir şiir okudum kutlarım güzel dizelerinizi sevgiyle kalın.tebrikler
yureğine sağlık👍👍👍
Güzel şiir.... Konya'da yaşanmışı anlatıyor.. Mistik yaklaşım.. Mevlanaca........ .......................... Yalnız 'Dur dedi' diyen kim ...ben mi bulamadım.. Ya da hakikaten ketummu kalmış....unutulmuş mu... ............... Güzel şiire sağol...şairine sevgi ve saygılar.....