Aperatif Aş/k Ile Tokluk Zannı

Konyada bir öğle vakti
Aylardan ekim
Bir güneş doğdu semada
Yer sallandı
Kapalı kuyular açıldı

Birinin yanışını seyreyledik uzaktan
Az yaklaştık
Ateşi üzerimize sıçradı
Cehennem sandık

Dur dedi !
Ateş olmadan aş pişer mi?
Aş pişmeden karın doyar mı ?

Kıvılcımdan korkar,
Ateşin nimetlerini arzu edersin


Dur dediysem,öylesi değil
Aş/k yolun sonunda
Doymak istiyorsan oraya gideceksin

Yol üzeri aperatif aş/klara tamâh etme
Doydum zannı çörekleniverir
Bir de üstüne rehavet çöker
Uyuyakalırsın

Uyandığında açlık hissedersin tekrar
Ama ayaklarında ne yolu tamamlayacak derman,
Ne de kıvılcımına muhtaç olduğun ateş kalmıştır

Aş/ksız yaşar
Aç ölürsün !