Ateşin İntiharı -I

içimdeki a t e ş düğününü
intihar ettim baba...





ateş
küsmüştü kendi krallığına




havariler iplerinden asılan
iki ayaklı ulema paradoksu
paranoyakça uzanılan yatağın başında
yıllardan kalan eskimiş bir mum
ışığında dans eden gölgeler
kendi kendilerini kırbaçlayan misyon körpeliği





ve ateş usulca fısıldadı
sönmeliyim suda





içimdeki şeytanı yok etmeliyim diye söylendi
elleri terse yatmış bir sokak kadınında
ruj ayininde mırıldanan yağmurun sesi yükseldi
sen bende asla sönemezsin
a t e ş üşüdü ilk kez





cebrin defteri karanlıktı
ve tüm bebekler ölü doğuruyorlardı
ateş kendini öldürmeye karar verdiğinde





gece uyudu
sönmeliyim s u d a
sönmeliyim çığlıkları arasında











Deniz Pınar'a
Saygılarımla








Lösev
dünbugünyarınyılı