Ay Işığı Kırbacında Çığlıklar....

Güven otağından ihanet çırpınışları yeşeriyor,
Rengârenk, sere serpe yeryüzü.
Aldanışlar boy boy uçurum diplerinde...
Sahte gelincikler umut veriyor kırmızı düşümüyle...





Sıktıkça yüreği süregelmiş inançlar
Cinnet sonrası seslere el açıyor çığlıklar...
Kullanılmış duygular taşınırken serseri cennetinden
Töhmet altında gözyaşları,
İntiharla vuruyor kendini göz kıyılarına...





Vicdan, yürek odacıklarında ateşleri yakarken
Köz köz olan kayıp'a el açıyor sancılar...
Ruhunu terk ederken sevebilme ihtimallerin
Çırılçıplak özlemlerinin gölgesinde sus puslar...





Teslimiyet gerçeğe!
Kaç bade yumulur kursağa
Daha kaç vakit oyalanır, yanılgılar ateşle
Ayrılıklar kaçırdıkça ömürden suretleri
Yeşili biçare baharların ne yazık ki...
Tomurcuklar açmadan ölüyor,
Açmadan rengi sönüyor toprağın koynunda çiçeklerin
Hiçbirimiz gün ışığına bakamazken
Umutlar çoğalamaz...






Kıyılır mı sahi!!
Şakalardan sızan hüzzam tınılarına
Dokunacakken duygulara içli içli kıyılır mı?




_Azalırken kuşluk vakti dualar
Çoğalıyor dilden sadakatsiz yankılar_




Öfkeni kusarken sessizliğin
Tarihin teğetine takılır darağacı sözcükler
Attığın çeltikler vicdan pınarlarından oluk oluk akarken
Suya yazılır hükümsüz dilekçeler...







Çıkınları yalan izahların
Ten ıslaklığı arifesinde
Kandırma telaşı başlar...
Eyvah'ların ağrısında bahaneler şahlandıkça
Ucuz yağmurlar dökülüyor..
Mavi ölümle kol kola...






Karanlıklar çökerken,
Tutunma derdinde şafağa tükenişler...
Yıldızlar doğarken yalnızlığa
Ay ışığı kırbacında, iç sesler çığlık çığlığa
Hecelerden çaresizlik akıyor...
Kanlı yaşlar,
Yurtsuz sızlanmalara...








Gidiyorum!!
Artık solsun yansımalarımdaki hüznüm
Sürgülensin sızılı sözcüklerim
Güneş yanığı yanılgılarıma merhem süreyim artık
Ölümle ziyan oldu bütün ışıl ışıl ferlerim
Ve serzenişlerim!
Ve soğuk nefesim!
Ve cam kırığı güllerim!
Avuçlarım kan revan gidiyorum...





Aldanmadan zamanın renklerine
Gidiyorum! gelmez artık nevbahar...





?günah uğramaz meleklerin tenine?