Ayçiçeği

Fazla bir beklentim yoktu senden rachel

Ayçiçeğinin güneşe olan sadakatini bekledim.

Hepsi bu.

Hasat vaktine yakın, yapraklar dökülürken

İllegal sevişmelerimiz henüz bitmemişken

Yoksul gülüşlerimiz daha değer kazanmamışken

Susuyorsun.

Sen sustukca bütün ağrılar parmak uçlarıma yürüyor

Dilimde kızgın bir küfür

Okyanuslar kabarıyor efkardan

Dünyanın ve ayın bütün laneti üzerimde

Kuruyor ay/çicekleri.

Bir gidişin vardı tozu dumana kattın

Patika yollarda toprak yedim su ağladım ateş yandım

Vakitli vakitsiz avuçlarıma ağladım

Bir gidişin vardı

Ben hep yazdım.

Sonraları öğrendim, efkar dağıtmayı

Fakat içmiyorsak sebebi var

Yazıyorsak sebebi yâr.

Merdivenaltı aşkhanesinde dert üretiyorum

Hüznümü kahkalara boyayıp satıyorum

Bir alana birde bedava veriyorum.

Ben çokca yandım sonbahar ateşinde

Yangınlara gebe dertlerinizi alnından vuruyorum

Bir dinleyenim olmadı, ha gayret diyenim

Anlayanım,

Ama ben her daim malımın arkasındayım

Sizi dinliyor ve anlıyorum.

Duymayan kalmasın efkar dağıtıyorum.

Fakat maskesiz içeri almıyorum.

Bir eylül akşamı

Aynı avuçlara ağlamıyorsak

Aynı gökyüzüne bakmıyorsak

Birlikte kaf dağının ardına uçmuyorsak

Her sabah gözlerimizi beraber açmıyorsak

Aynalarla bir türlü barışmıyorsak

Anla ki artık biz yokuz

Kaç intihar birikir kumbaramda?

Kaç parmaklık hapsedebilir beni?

Ayçiçeğim neden kurudu?

Fazla bir beklentim yok senden

Bir cevap kâfi.