Balkonda
''canım çocukluğum
yabancılarla konuşma diye
seslenirken bana
ben
içimdeki yabancılarla, pek kalabalıktım..''
hapşırdım
çok yaşa diyen bir ses duymadım
birden bire geldi hüzün
acıya hayranlığım yok ama
somurtkan bir bakış attı, ruhum
balkondan, karanlık geceye
yine düğümlendi göğüs kafesim
nerede unutursan unut
bulunurmuş yalnızlık
demiş birisi
kim demiş bilmiyorum
ama
yakamoz üzerinde süzülen bir kayıkmışım
ya da
parkta bir salıncak
ya da
ıssız bir sokakmışım
o ara
aniden, kalakalmışım
bu balkonda, bir başıma
ben ağlamıyorum!!!
şehir mi ağlıyor
sokak lambaları bile yanmıyor
ben yalnız değilim!!!
ama
parmağımı çeksem düşer mi ki ay
yalnızlık bu kadar mı kolay...
O balkon, güzel şiirin doğduğu ünlü bir balkon artık.
Yalnızlık etkileyici işlenmiş.
Ay değil, şavkı düşsün yeter.
Kutluyorum.
ben yalnız değilim!!! ama parmağımı çeksem düşermi ki ay yalnızlık bu kadar mı kolay...
AH O YALNIZLIK PEŞİMİZDEN AYRILMAZ AMA ...BİZ YİNE YALNIZIZ...TEBR,İKLER ŞİİR DOSTUM SEVGİLERİMLE...
Kalabalıkta yalnız olmak bu bir tür kendi özetimizdir. Tekliğn gün geçtikçe apartmanlaştığı bir yalnızlık kadar kalabalık ama kapısı bir kez olsun çalınmayan bir yalnızlık ki ' kalabalıklarımda tenha yaşarken en yalnızlığımdınız tanıdıklarım neden tekin değildiniz ki saklandım geceleri akıl duvarlarıma' demiştim içimde bulduğumun ben olduğunu gördüğüm zaman.. 21.yy kalabalığın yalnızlığıymış sanırım.
'ben yalnız değilim!!! ama parmağımı çeksem düşermi ki ay yalnızlık bu kadar mı kolay...' yalnızlık parmağını çeksen aydan o kadar kolaydır ayın düşmesi parmağınla eşleşmiştir belki. parmağında bir el kadar çok ama bir parmak kadar yalnızdır ağrıdığı zaman.. Güzel bir şiir tebrikler, Nilgün hanım.
Şiir çok güzel..Final müthiş!...Kutladım efendim.Selam,saygı...
ben yalnız değilim!!! ama parmağımı çeksem düşermi ki ay yalnızlık bu kadar mı kolay...
illede final
illede finallllllllllllllll,,
mükemmel bir finaldi Nilgünüm tebrikler