Begonvil Gülüşler...

Işın Ergüney Hocam'a İthafen...

Meteor sıvazlarken gönül penceremi
Seyirde, mahmur bakışların, vücut gezegenimde
Gamzelerinden kurtulup aksa
O tandır tebessüm
Ram olur tabiatının karşısında, aciz gözlerim

Mana iliklerimde düğümlendi serseri harfler
Ne yazsam boş, ne yazsam iktibas sanki
Karanlık tufanları yakamoza boğarak
Yaklaşmak ister yüreğim
Adım adım sana
Adım adına

Dokunsam yitecek avuç çizgilerimde
Öyle hassas ki ellerin;
Dünyayı pamuk ipliğiyle sabitlerim yörüngesine de
Sıvışır ellerin, gözbebeklerimden
Temas edemeden gölgene
Bir kuşku sakız gibi çiğner
Burnundan kayıp da sineme düşen
Hayalin mi?

Cüssemi varlığına satıp da
Zihnimle, kalbimle esirinim...
Gün geçmiyor azat olsun hislerim
Afetinden öleyim

Karıştırarak bütün duygularımı piyango sevdalarda
Kura çekince sendedir ellerim
Tedirginlikten uzak
Ve o tehlikeli pusula
Adı Aşk!
Çatladı çatlayacak
Çatlayınca başlayacak
/Bize ait adı Eylül, gülücük köpürtüsü/

Utanma benden yar
Münzevi ışıklar altında birbirimizi izleyelim
Sen yine eflatuna batır kolyeni
Aşk ta üşenme yoktur, koşup da gel bana
Gel de gözlerimde simetri gözyaşları
Çıkarsın çaresizliğim seni görünce...
Edebiyat hüsn-i talil'i senin için keşfetti bilirsin..

Hep güle âşık olacak değiliz ya
Begonvillerden sarkarak gel
Bekleyeceğim...

Bir şey var mutlaka;
Bende sen kadar eksik olan ve benim kalamadığım kadar sen olan...
Sensiz benin, özlem gölgesinde umuda tutunan begonvil yapraklarında...

Ve sen, yaprağında
Ayın izdüşümü gibi beklerken geceyi
Adı sende saklı dallara yazdım düşleri
Çekingen rüzgâr esintileri korkutmasın seni

Başlık Işın Ergüney Hocam'ın "Begonvil Gülüşler" adlı şiirinden, izin alarak atılmıştır...