Benliğime Gölgen Çaldı

''En büyük zafer nefsini tanımaktır. Düşman, insanın kendisidir''





sen
gözlerin kömür
ah burcu burcu kokan çiğdemlerin anası
'sevgi davanın esasıymış' derler
öylede seni severdim Allah için...



eğer gözlerin körelmişse şafak vaktine
ve eğer yırtmışsan perdeleri mabedinde
ama yasaklı
ama kabahatli
ama pençeli
ama rüzgarla savruluyorsan deli deli
penceresiz
pervasız
ne denir akıl ve kalp senin
sırf bütünlüğümü bölmene sitemim
iki yürek sığar mı bir kalbe
söyle
ne gelir elden...


dur
gitme
hiç olmazsa bir nefeslik yol ver inanç bağrından
kim bilir savrulmalarınla
daha kaç şehir üstümüze yıkılır...


aslında koca bir hiç
beyaz sayfalara göktaşı gibi ağlaman
hem çoraksa döküntülerin
kim ağlar
kim sayar yok saydığın değerleri
unutup kendini
eğer kurşun ağırlığında düşmüşsen satırlara
ve
eğer sersefil eylemle ardında eser bırakmaksa zaferin
özde mayın gibi dışına yansır için
ne fena
kurban olmuşsan çetrefelli gönül esrikliğinle
üstelik şakıyorsan itibarsız yürek sesinle
ölmek için yaşar ya insan
yağlı urganla sarılmış boynun
başka ne denir
susmalı aslında



zaten bitmiş
tükenmişsin
hadi öfkemi unut gitsin
lakin
şehla bakar
neden görmez irislerin
yedi cihan içinde talan kömür gözlerin...



bilmem kaç nakarat eder ayrılık şarkıları
yüküm ağır
ben bilmem
benliğime düştü gölgen çaldın beni benden
-bir oyana bir bu yana
hani nerede sevdanın bereketi
ne demeli uyansın fikrin sabah yeliyle...

uyan
beni hiç düşünme
şekillenir telli turna gibi uçar gider öfkem
hiç söylenmemiş türkümle
ne yapayım yüreğimde saadetim
belki nağme nağme sızlar kederim
kederimde gizemim..
ama
şaşar şaşmaz
avazımda ayazım
davamda esasım
yumarım gözlerimi
yürürüm gün ışığıma
illede
yaşar zaferim
mesela
sebil gibi dostun yüreği dost iyi tanır beni
iyi bak kendine
bil
bil ki
hiç olmadığım kadar yokum gayretinde

biliyorum
dertle ağrımaz başım
gücüm yetene kadar öperim helâlimin alnından
ama bir kez olsun asil düşün
hani
her insan mehtaba ay çizmez mi avuçlarında dua
ve elbet sevdaya layık biçimde
söyle kaç eserle
daha kaç kere zedelersin hislerimi
ki tek gerçek bitimlik ömür
bende varış
düşünme
çare bende
çöle çevirmem gönlümü
yine severim seni


zira
vebâl de
nefiste senin
şimdi sen aşk diye beraat edersin
şimdi sen hoyrat rüzgarlarla bambaşka esersin

kömür gözlü esmer iyi bak kendine...

susmalı aslında...