Bir Çocuk Bir Şiir

Daha sormadan dünya

bedenimi

İki demli güneş ısmarladım kendime

Birisini ben içecektim

diğerini

yürek denilen sonsuz evren

Lâ

rüya tutmaz uykulardan sonra

yine çocukluğuma uyandım

çapraşık desenler

tümce

edat

zamir

üstümde ekose eteğim

İlâhe

üşüdü al yanaklarım

bir dalıp bir uyandım

ah içimdeki sübyan

güneşe gel artık

aşk deminde

kırmızı akıyor kar bile

kışıma güzüme yazıma

yeter ki gel

İllâ

baharı ister düşler bile

otur şöyle inatçı yüreğim

çocukça söyleşelim

bak çizgiler derin

bir çocuk için şiir

uçurtma pamuk şekeri biraz

ve

içine dondurma

kağıt helvadan

başka

nedir

şiir

Allah

yüreğini aşk için s/alanları biliyor

ve bir cuma günü bayram sevinciyle koşan çocukları

yürekleri ekose

yanakları kan kırmızısı

başucunda bir çift çorapla

bahtiyarlık saçanları

Susma çocuk

güneşi demleyen

acı

savaş ve kandır

Ruhları apaçık alınlar

silene kadar

karanlığındır

Çocuk

küsme

Sakın küsme 

...