Bu Sağanak Dinmez/Dinlenmezmiş

Bir sıcak gülüşe hasret kalmak da varmış,
İnsanlık hali...

Kalbinin kelebeği uçup,
Yarenlere vardıkça,
Eller uzaklaşırmış,
Diller uzaklaşır.
Gözler değmezmiş tene...
Un ufak olmuş yüreğinde,
Dünyaya sitem eden badem çiçekleri açarmış...

Mevsimlerden ilkbahar,
Gönlümse kışmış.
Bir sıcak gülümsemeye hasret,
Bir sıcak sobanın hasletine eksik,
Ruhu, gün gelir belki,
Mutluluk çimenlerinde oynayacakmış,
Yeşil...
Pembe bir düşten,
Beyaz bir kar tanesine konarken,
Kanarken kelebekler...
Acıtan dünyadan,
Bir günlük ömürlerinden kopup,
Kayıp açacaklarmış çiçeğe...
Baharın özüne katılıp,
Yeşil, pembe, kırmızı kirazlar olacaklarmış dallarda,
Turuncunun gün batımlarında...

Kar yağacakmış, gözlerimden,
İsli, sisli bir gün geçecekmiş penceremden,
Tenimden...
Yılları bir bir sayarken,
Çocukluğum eksik çıkacakmış,
Gençliğim esrik...eksik!
Yarım kalmış bir elmanın,
Yarısı yenmiş bir ekmeğin
Kokusunda,
Yaban ellerde yaşanacak
Böyle günler de varmış...

Gözyaşlarım ısıtırken kalbimi,
Dışarıda mevsim kışken,
'Kuşlar aç kalmasın yeter'
Diye bağırırken yüreğim,
Ve elinde yırtık filesi,
Bir çınar teyze çıkmaya
Çalışırken yokuşu, tek başına!
Kördüğüm bir kendim kalmış geriye,
Anlatamadığım...

Siyah beyaz insanlık halleri
Çarparken gözbebeklerimin camlarına,
Usul bir tanrı misali...
....
Yakışırdı bu kente!
Yaşanırdı, bu kentte!
Anı-resimler göz kapaklarımın arkasında oynaşırken,
Yılmayan yılkı atları koşarmış...
Bu yalnızlık penceresinde!
İnsanlık halleri bu kentte yaşanırmış...

14 mart 2010