Cehennem Soytarısı/Biz Hep Kaybettik
Biz hep kaybettik
Kimse bilmedi hatta görmedi bile
Yavaş yavaş soluğumuzu yitirdik
Önce ben seni kaybettim
Sonra sen beni
Ve bu isimsiz yolda
Ömür gelip cana yetti
Gururluyduk
Onurluyduk, onu bile saklayamadık
Yırtık bağrımıza konduramadık ihaneti
Biz hep kaybettik
Ben gülüşlerimi,tatlı heyecanlarımı
Sen umutlarını, beyaz anılarını
Hepsini
Her şeyi koyup bir bavula
Aşkın siyah kapısından elveda çektik
Kaybettik
Biz hep kaybettik
İsteyerek hem de
Ama bu bile yormadı bizi
Sorgulamadık bir kere bile kendimizi
Hep koştuk deliye çalan bir korkuyla
Elimizde adiliğin en daniskasıyla
Yüzümüzde bir maske cehennem soytarısı
Sattık ruhumuzu biz bilinmez bir ahmağa
Sonra aşka taktık dahiyane bir çelme
Kaybettik işte
Biz hep kaybettik
Sahteydi zafer çığlıklarımız
Yetimdi savaşlarımız
Düşmanı yine biz olan
Kalbi kalbe kırdırdık kılıçları kuşanıp
Biz bizi kaybettik, aşkı yok ettik
Hüzün yeşili akşamlara aşkı hapsettik.
......
Bu aralar çok güzel şeyler yazıyorsun Filiz. Gerçekten seninle gurur duyuyorum canım. Harika bir şiir olmuş, kutluyorum...
...
Sattık ruhumuzu biz bilinmez bir ahmağa Sonra aşka taktık dahiyane bir çelme ...
Emeğine yüreğine sağlık ne doğru hep aşka suçlu diyoruz , her nedense ..
yüreğine sağlık çok güzel anlatmışsın bazı değerler kaybedildikten sonra bilinir değerler elden uçar gider yerini keşkelere bırakır bence biraz cefaya dayansak düşünerek hareket etsek belki her şey daha iyi yerine oturur
iyiki varsın sevgiyle kal
çok yüklü bir yağmur bulutu boşalmış kayıplar kazançlara dönüşür yağmurun bereketiyle umarım tebrikler güzel yürek baki selam....