Cemre Telaşları

Gardiyan tutsağı bakışlarına hüzünlerimi düşürdüğüm adam
Çırpınışlarımın son anlarındayken ben
Nice yeminlerin esirinde
Talan olmuş aşkların, z/amansız yokoluşlarındayım




Alaz bir ateşin isine mahkum yüreğimle
Teninden yorgun bir savaşçı edasıyla süzülen terim
Ne emeklere nişaneyken
Sen yar
Sen!
Hangi mevsimin izini sürüyordun bensiz
Bir dalga boyu arşınladığım suskuların eşiğinde
Binlerce martı çığlıklarındayken
Sesimin tınazlığında savrulmayı beklediğin ben
İklim iklim hazana sürülürken
Mevsim ilkbahardı oysa
Şimdi ise hiç olmadığım kadar hazanım
Baharın yaprağını döktüğü anlarında




Ayaza kesmiş bir bulutun
Cemre telaşındaki sapkın arazlarına maruz
Sünepe zamanlarına ayak uyduramadığım
Adını koyamadığım şeysin sen
Cennet ile Cehennem arası Araf'ında s/olduğum...




Hey gidi canına yandığımın dünyası
Güneşe hasret çocukların Arif'çe
''Hasretinden prangalar eskittiği''
Ve ağlak bulutların gözyaşında ıslandığım
Gitmelerin en iyi varanı oldum (t)adına
Kalmalarınsa ta kendisiydim her yokoluşlarında




Ahh yar gel, gel de...
Bir buse bahar kondur tebessümle güzüme
Ah edip bulanmadan gözyaşlarım hüzüne...


_Kardelen_
15.03.2013