Deniz Ve Mavi Gülüşlü Çocuk
ne heyecanlı, şu vapurlar
hüzün renginde bulutlar
martılar, denize dost
özgür misafirler, tutasaklığıma
okşar denizi gözlerim
ne ağıtlarımı dinledi, derinlerin
masumiyet çağında kalan aşklarım
orta yaş krizlerime gülümserken
yakamozda parlar, hâlâ ümitlerim
susarken bile sever, bu şehir beni
hiç sıkılmaz gözlerimden, körfezim
en deli sırlarımla
en derin yaralarımı,yanyana
kuytu koylarında sakladım
bir tek deniz bildi....
aynı kentin insanları
anlar birbirlerini
ben tatsızlaşırken
şekerli çay, sesizce getirildi..
masama konuk şimdi
mavi gülüşlü çocukluğum
şaşırtır mı onu renksizliğim
söylemeliyim veya
büyüyünce, sadece
denizlerin mavi kaldığını....
ama deniz
sus dedi bana, sus...
o hep melek kalacak, gelecek yalan....
kurgusuyla beraber güzel bir şiirdi..tebrikler👍👍👍👍
geçmişe bir özlem vardı dizelerde
bunu silmenin yolunu
suya sıgınmakta buldun demek ki .
gönül deryan hep sular kadar berrak olsun Nilgünüm tebrikler 👍
Üç gen;geçmişe özlem,çocukluğumuz,o hep saf ve duru olarak kalacak yaşımız doksan olsada böyle.Hal devamlı fırtınalara gebe,alınacak çok yol var dedirtir hep.Günü gelmiş olanlara bakarak olmalı ki,kendi geleceğimizde hep hüzün verir.İnsan bunlar hep bir kül-bütün olarak yaşar.
Şiir biz öyle diyor...
Yürekten kutladım.Selam,saygı...
büyüyünce, sadece denizlerin mavi kaldığını....
ama deniz sus dedi bana, sus...
o hep melek kalacak, gelecek yalan....
Ne hoş böyle içindeki çocukla aynı masaya oturmak ve ne hüzün o çocuğa değişmeyenin sadece denizin mavisi"özgürlük" olduğunu söylemek..
Anıları ve sevdiği kenti dile getiren güzel bir iç dünya dertleşmesi olmuş şiir tebrikler nilgün harikaydı...👍👍👍
teşekkür ederim İsmail uzun bir aradan sonra seni aramızda görmek ne güzel👧