Diyalektik

Üç parmak
Oysa lügatler kaldıramaz adımı
Açılmazken perdeler inkisara
Ufkuma akseden ışığı
Sıkıştırdım avucuna esmer kadının

Yarın; kozasını ören kelebek
İnci midyede güzel, açmak istemiyorum
Dün; kabuğunu kıran civcivdir
Ve adına istikbal dedikleri
Antikalaşmış hicivdir

Müziksiz bırak dirilişini baharın
Soy taş derisini içinde olmayacağın ânın...




Aslında zaman
Ben içinde olduğum zamandır
Ömür burkulursa bu yolda
Mor dudak
Ölmek; bir başka şarkıya geçiştir
Ölüm; o şarkıyı ebedi söyleyiştir

Üşütür beni zindan cephesi
Kimisi hengâme der
Hatırlarsın beni rahmetliler
Nasılsa ölüm son duraktır

Bir sabah uyanırsın
Bedenin halen yatakdadır.

Kıyametin ezeli duruşu
Kopmadığındandır.

...

Korkuyorum anne
Anne sen misin?
Yine üstümü örter misin?