Doğum

her papatya mevsimi
geleni sen sandım
sarıldım mavi güne
veda ettim kendimle tokuşturduğum
mavisiz kadehe
insanca seviştim maviyle
kendimi sevdim
mavi senle...

gebe kaldım dün yine
sen sandığım şiirle

ey! beni gebe bırakan şair
doğmadı kelimelerim
sancılardayım...
en meşru çocuğun anasıyım
ki değmemişken günaha tenim
ben her dilde lanetlenirim

d-ipsiz kuyuda beden-im...
tuva da mahrem-im
...ve ben her dinde şiire meryem'im

genişleyen kapılar ardında
kan revan içinde sevabım
hadi beni yuhlayın
yuhlayın...
sevdamı doğurmaktayım
kucaklayın...



uzat elini dokun
bu çocuk senin
beni de çocuğun gibi sev
ben büyümedim