Dostlara Çağrı
Geride kalan yılları
Bir saniyede anımsayabiliyorum da
Önümdeki bir gün,
Bin yıl gibi geliyor bana.
Kaynar pınardan içtiğim suyu,
Tutsak etmiş musluklar.
Yufka ekmeğim somun olmuş,
Vitrinin arkasından bakar.
Soluduğum temiz hava,
Masmavi gökyüzü,
Bembeyaz bulutlar nerede?
Tarlam, bahçem, saksılarda tutsak;
Ben, tutsağım bir apartman dairesinde.
Ne kadar arkadaş, dost edindiysem,
Çocukluğumda ve gençliğimde kaldı.
O zaman,
Tertemiz ve karşılıksız paylaşım vardı.
Öğrenince,
"İnsan insanın kurdudur" diye,
Bir kurt düştü içime.
Artık,
Dönmek istesem de gençliğime;
Yaralıyım,
Açamam derdimi kimseye.
Neredesiniz çocukluk arkadaşlarım,
Gençlik arkadaşlarım?
Telefon numaranız, adresiniz ne?
Sesinizi duymak,
Size mektup yazmak,
Selam salıp, selam almak istiyorum.
Dostluğun can çekiştiği dünyada,
Hiç olmazsa,
Anılarımızı paylaşmak istiyorum.
Hadi, uzatın ellerinizi.
Her biriniz bir meşale yakın.
Fener alayı gibi kaynaşmak istiyorum.
Zamanın insanda dejenerasyonu çok vahşice olmuş.İnsani değerlerini güç değerleri(parave otoride)almış.Bu durumda insan güdülü nyaratıklara dönüşmüş.Ağlayan birini gördüğümüzde etkileniyor muyuz?çok gere bırakıp gidenleri gmördüm.Bir trafik kazasında ölüyü bırakıp kaçanlar az mı?Üzülerek söyleyelim ki işin şakası yok.Böyle bir şiirde yerinde ve zamanında.Duyarlı yüreğinizi kutluyorum.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙
ne güzeldi maziyi dinlemek şiirinizde....
saygılar ve sevgiler👍👍👍👍
şair bir hayat öyküsünü sunmuş bize. Tüm sorun o tükenmeyen yalnızlık. Zaman nasıl da değişken. 'Geride kalan yılları Bir saniyede anımsayabiliyorum da Önümdeki bir gün, Bin yıl gibi geliyor bana.' Melih Cevdet Anday Sözcükler adlı şiir kitabında zamanı bir hint felsefesinden ele alıp'Yat sat tat ksanikam ,santana ksana daarmes.' diye değerlendiriri. içeriği şairin düşüncesinin aynıdır. geçmiş bir ışığa bakarken gözünüzü kırptığınızda gelen bir ok kadar kasa, gelecekse yaşanmayacak kadar uzun. yaşamın değişmesi, zorlukları, sonra kapitalizmin dayattığı kentleşme ve apartman konut biçimiyle başalayan yalnızlık. Aslında Bir konut değil elbet bir sistem, o kapitalist sistem bireysel davranmayı dayatır ve artık anne ve babanın bile bir yük olduğunu düşündürür olur. insanları toplu yaşamaya iter ama toplu düşünmeye engeller. gerekirse topu tüfeği yığar [b] toplu düşünmeye[/b] karşı. Şairin bir de yalnızlığı vardır; sistemin çıkarcı ilişkileri bir de dostlukları öldürmüş, onu yalnızlığa itmiştir. Şairin ifadesiyle 'Dostluğun can çekiştiği dünyada, Hiç olmazsa, Anılarımızı paylaşmak istiyorum.' sızısı artık bitmeyen bir sızıdır kentte. Bu sızı hangimizin değil ki.Tebrikler şair.
Sayın H. Kürklü, homo homini lupus yazıp, tıklarsanız; bakın, ne kurtlar çıkacaktır karşınıza.
Bu vesileyle hepinize teşekkür etme fırsatı buldum. Esenlik diliyorum.
Ben eskiyi unutuyorum aksine🙂
Çok şükür ki eş dost biliyorlar beni unutturmuyorlar kendilerini vefasız olsada ilk sözleri..
""İnsan insanın kurdudur" diye, Bir kurt düştü içime."
Şimdi benim içimede bi kurt düştü🙂
Üsdat bu kurt hangi kurt onu merak ettim..
Ben bu şiirden sonra eşimi dostumu arayım kısa kısa..
Bakın ne yararlı oldu şiiriniz..
Kutluyorum😙