Emanet

____

(...)

Mecnun'u deli eden vicdansız-riyakar çöllerin,
Sıfat,zamir kabul etmeyen en ücra
En başa bela yerinin tam ortasındayım...

(...)

Kor kor yakıyor içimde sonsuzluk hissiyatı uyandıran
Öfkeli kum taneleri,
Zaten dokunsan kırılacak bir nefeslik canı olan,
Berduş ruhumu...

(...)

Tebessümüm kırık hatta paramparça,
Hayatın iki parmağı ile baş aşağı tuttuğu,
Gümüş işlemeli aynaya karşı...

(...)

Sessizim-kendime sövercesine sessizim,
Her şeye rağmen,
Hiçbir şeye rağmen...

(...)

Yamalar içerisinde ki yaralı heybem ağzına kadar,
Emanet dolu...

____

(Hayal)

Sana yıldızlar kırptım gökyüzünden,
Gittiğimde yoldaş olsun ufak pırıltılar,
Senin için,
Masallar fısıldadım sol yanına,
Sakın ama sakın inanmayı bırakma,
Gökkuşağının bütün renklerini sana hibe ettim,
Siyahı ben aldım,
Korku kendini bölmesin gözbebeklerinde.

(Annemden Emanet)

/

(Umut)

Kimi zaman üstüme binen ağır yük,
Atlas'ınkinden daha fazla geldi,
Boğulur oldum sıkıştı anılarım,
Nefes alamadım,
Sarmaşıklar sardı etrafımı zehirli halleri ile,
Kimi zaman dudaklarım kimseye görünmeden,
Titredi-
Kendim/siz ağladım,
Lakin hep avuç açtım ?yeni? ye,
Pencerede yine bir gündoğumunu gördükçe.

(Babamdan Emanet)

/

(Gece)

Üstünü örttüğüm her lahza,
Erketeye yattığım her an,
Pişmanlık yeşermedi vicdanım denen merette,
Seni en çok ben dinledim bilirsin,
Harflerinin,
Kelimelerinin,
Tümcelerinin gerçek manasına en çok
Ben vakıf oldum,
İçinde her yanını ele geçiren büyüyen isyanını,
Bir ben usumun en giz köşesine kadar duydum.

(Dostumdan Emanet)

/

(İntihar)

Aşk iki kişiliktir bunu bilmeden,
Benliğine soluksuz hayalimi salıp,
Sormadan etmeden,
Beni kalbinin içerisine aldın,
İstemedim bunu,
İstemedim ustura düşüncesinin dört bir yanını sarmasını,
Kanayan siluetinin içinden bir ben daha yaratmanı,
İstemedim;
Şimdi sana zehir gibi gelecek ama,
Ben seni hiç sevmedim.

(Sevdamdan Emanet)

/

(Zaman)

Duvarlarımla sıkıştırdım o incecik bedenini,
Elimde olsa göğü de kapatırdım üzerine,
Birazdan toprağa verilecek meçhul bir tabut gibi,
Milim milim tüketirken insanı ben,
Kör kuyulara ittim anlayamadınız vakti,
Beklediniz...
Belki bir su sesi,
Bir kadran hareketi.

(Mahpustan Emanet)

____

Düşündüm durdum o kızgın kumların üzerinde,
Sarı sıcağının bağrının delik deşik olduğu o yerde,
Her şeyim emanet-ama asıl şu beden emanet.

/Beden göçer geriye ruh kalır,
Sahip olduğumuz tek şey topu topu 21 gramdır.