Eylül Hüznünden Arta Kalan Aşk
Aşk
Sen beni, Kordon'un en masum zamanında tanıdın.
Aşk
Ben sana, İzmir'in en âşık zamanında rastladım.
Sevmenin zamanı olur mu deme sakın
Islanırsın ansızın
Gittiğinde ölüm sessizliği giymişti bu şehir üstüne
Görmüyor musun?
Yapraklar solarken ben soldum.
Eylül serinliği üşütür mü deme sakın
Bilmezsin nasıl dondum.
Ey sen!
Güz günlerine saklanmış tahtsız Şehriyar
Dinle bak!
Bil ki! Bir ömür damıtılırken
Bu mutena el yazmasından
Bir ömre şayandı
Gökyüzünden çağlayan bu destan
Sanıyordum ki yazılacak Ah!
Ta ki; müebbede kadar
Ah! Bir bilsen
Yıldızlardan nasıl Nur yağardı
O vakit ellerde
Aşk kokardı dağ, tepe
Sevdanın adı İzmir olurdu dillerde
Martılar dans ederken
Aşk şarkılarında çığlık çığlığa
Çiçekler kıskanırdı yapraklarını
Tutunurken dallarda
Güneş doğmadan, haykırırdı aşkını;
Usulca nazende bahar
Tüm korkulardan uzaktı
Hiç mi hiç salınmazdı; dimdik bu çınar
Şimdi şahitlik edecekse bu şehir yeni güne
Son bir kez daha
Peki şahit olsun o zaman
Yağmurun toprakla ilk buluşmasında
Bil ki! Sen bir ışık verirsen eğer
Açılır yürek rahnesinden bu müjgân
Gelmeden önce uyandır güneşi
Bu ölüm uykusundan o zaman
Ve döneceksen eğer
Bu sisli caddeleri önceden aydınlatmalısın
Güler belki o zaman bize tekrar;
Yüzünü dönen günebakan
Giyinmeden üzerine bu güz sessizliğini tekrar
Düş aynasına bir bak!
Belki yeniden açar kanayan gözleriyle;
Eylül hüznünden arta kalan aşk
Bak! Ürkekçe başını gösteren mutluluk;
Soyun diyor şimdi geçmişi
Hüznün üzerinden salınıyor samyeli
Yakıp kavururken haydi kalk
Bilsen ki, soğuk ışıkların buğusu sıvanmış
Kalp atışlarına tik tak
Kalsan da yapayalnız ve soyunmuş çırılçıplak
Ucundan tut ve kaçırma
Kopmaz bir küçük iple bağlısın
Hayat üzerinden söküp atar aniden
Ab-ı hayat değil bu anlamazsın
Aşk
Sen bana geliyorsan eğer, bil ki ben sana yürümez koşarım
Aşk
"Menekşenin kendisini ezen topuğa bulaşan güzel kokusudur" * benim aşkım
Gidişin sonsuzluk gibiydi
Dönüşün sonsuzluk olsun
Hiç gitmemiş gibi gel
Hiç bitmemiş gibi kal yanımda artık
Bil ki İzmir affeder
Havası affeder, suyu affeder
Ben affederim aşkım
21 Ağustos 2009 İzmir
"Bağışlamak, menekşenin kendisini ezen topuğa bulaştırdığı kokudur." Mark Twain*
Öncelikle sevgili Işın bey'e tekrar teşekkür etmek isterim..Nazikçe yaptığı eleştriden dolayı..(Kurgu ile iglili) Evet, hatalarım çok..Özellikle imlâ hatalarımın da olduğunu biliyorum.. Ve iyi bir öğrenci olmaya çaşılıyorum..Bu yolda eleştriye daima açığım.. Daha iyiye doğru gidebilmek için..
Sevgili Bulut bey..size de defalarca teşekkür etmek isterim ki..Şiirin en önemli mesajını özellikli olarak yorumladığınız için..
"Ucundan tut ve kaçırma, kopmaz bir küçük iple bağlısın Hayat üzerinden söküp atar aniden, ab-ı hayat değil bu anlamazsın"
Her birimizin unutmaması ve hatırlaması gereken önemli bir mesajdı
Tekrar teşekkürler dostlarım
"Hayat üzerinden söküp atar aniden, ab-ı hayat değil bu anlamazsın" eğer sen bu değeri bilmiyorsan ve kendini öte kişilerin kötümser düşünce ve düşlerinden uzak tutamayıp kopyası olarak yaşıyorsan kendine olan öz güvenini ve saygını kaybediyorsan. Hayat senin için en zor olanı verir bil ki; bu hayattan başka hayatın olmayacak değerini bil ve öyle yaşa.
Ölümsüz değilsin diyor.
Tebrikler şair'e...
s.durmaz...
şu izmir'de pek iyi anılarım yok ama ışın amcamın eylül'ü ile birleşince pek bi güzel olmuş...
bi an her nedense fuzulinin su kasidesi geçti aklımdan...
beni burası çok çekti kuru tebrik ayıp olur diye kendimce açı/ve/yorum.
"Ucundan tut ve kaçırma, kopmaz bir küçük iple bağlısın Hayat üzerinden söküp atar aniden, ab-ı hayat değil bu anlamazsın"
hayatın tüm anlamını sıkıştırdığı bu iki satırda, herşeye rağmen demesini bilen "hoşgörü ve anlayış" insancıl tarafımızın değişmez parçası diyor. bunu bile biliyorsan anlamı anlam kazanıyor. "ucundan tutmak" bana göre küçük bir parçasının dahi seni ne kadar mutlu edeceğini düşünmemiz ve küçük mutlulukların getirisinin kendinle barışık yaşayabilmemizin erdemliğini veriyor. "kopmaz bir küçük iple bağlısın" derken insan hayatının ne kadar değerli olduğunu ve bu değerin sadece kişinin kendi dünyasındaki her türlü duygu ve düşünceye rağmen yaşam arzusundan vaz geçmemesini bilmektir demeye getiriyor.
(1)
"Bil ki! Sen bir ışık verirsen eğer, açılır yürek rahnesinden bu müjgân Gelmeden önce uyandır güneşi bu ölüm uykusundan o zaman"
Merhaba Güneş, pardon Sevilnur😡
Kurguda acelecilik var ama duygular açık ve net, kutlarım👍
Bütünüyle muhteşem bir şiirdi...
söyleyecek tek söz, seni yürekten kutlamak..
canım kardeşim...yüreğine emeğine sağlık...
tebrikler Sevilnurum... seninle gurur duyuyorum..
sevgiler