Gece
kafiydi aslında,
sadece bir yerlerde varolduğunu bilmek....
kehanetin neydi?
hapsettin beni ela gözlerine.....
ya olmasaydın?
ya akmasaysık birbirimize?....
ya dola(n)masaydık geceye ve düşe?....
belli !...
baştan bozuk daha bu şiirin hikayesi,
yalnızlığım karanlığın en öfkeli bestesi....
ve ya tavında dövülmeyen ,
bir aşkta gizli kafiyesi...
aynı dilde ben..
aynı dilde sen..
anlayamıyoruz birbirimizi....
kıyısız ablukada bu sevda
iri düşler doğuruyor geceleri..
sen kimliksiz düşüyorsun bedenime,
su gibi akıyor zaman zifiri gölgelerde...
yağıyor üstüme üşümelerin,
eriyor yüreğim...
ani gidişin zehir oluyor dilimde,
kaç kıyamet birikiyor sevişmelerimde...
sahte aşka şahitken dolunay,
geriye kalan ..
ipotekli bir hayat ,
tenimde süzgün hayaller,
içimde bir çığlık yetişin imdat !
ve yasa dışı anlara gebe yine gece
yüreğine sağlık sıcacıktı👍👍
Nebile abla zaten size denilecek bir söz yok.. Harikasiniz her zamanki gibi.. Tebrikler👍👍
içimde bir çığlık yetişin imdat ! ve yasa dışı anlara gebe yine gece
ve değişmeyen meçhulde ki müfredet.. işte bir ömür geçti böyle heyhatt...
Yüreğinize sağlık Nebile Hanım..Sıcak içten ve samimi kelimeler..
güzel siirleri...sesli okurken kekeliyorum:)birgün belki tekrar baslarsam radyo yayinina...o zaman anlarsin kekeme oldugumu güzel arkadasim:)
yıldızların can çekiştiği, gecenin nabzının sıfır olduğu, güneşin nefes, nefese koştuğu, işte o saatlerde sensizlik nöbetim tuttu...
masamdaki resminle konuştum; hemen yüzü kızardı, yere baktı gözleri, utanmıştı sanki yaptıklarından. dudakları öyle hareketsiz kaldı cevap bile vermeden...
katılmak istedim...
sevgili kardeşim; duygu ve anlam yüklü şiirini tebrik ediyorum.