Gel Beni De İnsan Eyle!

Yaralıyım dost elinden,bülbülün ahı dilinden;
Kim anlar ki bu halimden,gel beni de insan eyle.

Özü özle dağlayalım,sözü sözle bağlayalım;
Sular gibi çağlayalım,gel beni de adem eyle.

Gece isem gündüz eyle,yıldız isem Güneş eyle;
Ben bülbülüm dilim böyle,gel beni de ışık eyle.

Döner isem dönmez eyle,şair isem lanet eyle;
Sabah isem seher eyle,gel beni de bülbül eyle.

Yalan isem gerçek eyle,damla isem derya eyle;
Aşık isem Kerem eyle,gel beni de aslı eyle.

Nemrut isem İftir eyle,var Mısır'a sultan eyle,
Züleyha'ya Yusuf eyle gel beni de Yakup eyle.

Yokluk isem varlık eyle,dertli isem dertsiz eyle;
Bünyamin'e kardeş eyle,gel beni de Yusuf eyle.

İbrahim'e kurban eyle,İsmail'e Hacer eyle;
Dilim bozuk azar eyle,gel beni de bir koç eyle

Hüseyin'im çok azmışım,dosta haberi salmışım.
Dönülmez yola dalmışım, gel beni de yakın eyle.

iSTANBUL
22.02.2009