Gel De Yaşa
Ben halkım.
Eti kemiği düşünceleri duyguları olan,
İnsanım.
Ama ne yazık ki bir yanlışlar yumağında
Kaybolanım.
Ben halkım.
Ne diskolarda, gece kulüplerinde sabahlayan,
Ne de bir partiden diğerine koşuşturan
Kocaman çuvallarla sokakta ki çöpten,
Siz eğlenirken kağıt toplayanım.
Ben halkım.
Sizin bir yemek paranıza,
Bir hafta boyu tekstilde çalışanım.
Onu da alamayıp, eli boş başı yerde
Evime yollananım.
Ben halkım.
Sabahtan çıkmışım sokaklara iş arıyorum.
Saat olmuş üç.
Lokma koymamışım ağzıma, sigaradan bulanıyorum.
Karnım da aç, kim kaybetmiş ki işi,
Bugün de bulamıyorum.
Aslan gibi delikanlı diyorlar,
Bilmiyorlar ki
İki liralık menemenin,
Pazarlığını yapıyorum.
Ben halkım.
Ne ümitlerle okuttu ailem beni farkındayım.
Cebimde mühendis diplomam, amele pazarındayım.
Ümidim gitgide tükeniyor,
Çıkmazdayım.
Ağırıma gidiyor,
Hala anamdan harçlık almaktayım.
Ben halkım.
Yaşım kırka gelmiş,
Sokaklardayım.
Doğru dürüst bir işim yok evlenemedim
Hala bekarım.
Bir sızlatan var yüreğimi,
Fakat teklif etmeğe korkarım.
Bu şartlarda nasıl mutlu ederim?
Nasıl gel derim?
Çaresizliğime nasıl ortak ederim?
ihtiyaçlarını karşılayamazsam,
O güzel gözlerine nasıl bakarım?
Ben halkım.
Unutulmuşluktan yanlış baskılardan,
Kendimi kanıtlamak için dağa çıkanım.
Hazırlanan kalleşçe tuzaklara kanıp,
Cahilliğimden kardeşime, kurşun sıkanım.
Ve cesetleri dağlarda, karlar altında kalanım.
Ben halkım.
Ellerime kına yakılarak,
Vatan borcu için askere uğurlananım.
Hain pusulara düşürülüp, orada kalanım.
Kardeş kurşunuyla şehit olanım.
Karşımda bir düşman ordusu olsa şahlanırım.
Elbet canımı, vatanıma adayanım.
Gel gör ki, kendi canımdan,
Kendi kanımdan birisi tarafından avlanmaktayım.
Ben halkım.
Üstelik kadınım.
Giyimimden dolayı, eğitim hakkı elinden alınanım.
Otuz beş yaşındayım.
Hala anne ve babamın yanındayım.
Biliyorum geçiyor evlenme çağım.
Aldırmaz gibi görünsem de,
Geceler boyu, göz yaşımla yastığımı ıslatanım.
Arkadaş ziyaretine gittim diye,
Onuncu kattan atlayanım.
Ölmedi diye, ambulansta beş yerimden,
Canlarım tarafından, bıçaklananım.
Ben halkım.
Sokaklar tehlike dolu,
İlkokul çağında,uyuşturucuya alışanım.
Temin etmek için gerekirse,
Körpe bedenimi satmaktayım.
Sizde satın beyler, satın ülke kaynaklarını.
Ben böyle de yaşarım.
Nasıl olsa sürünmeye,
Dünden razıyım!!!
biraz derine dalacaktım
kızım baba site yönetimikabul etmez biraz yüzeysel git dedi benim için gerçek çok daha vahim her kesimden insanlarla iletişim kurarım
inanın öyle yaşamlar ğözlemliyorum ki bunları dile getirsem yürek dayanmaz bunlar buz dağının uzaktan
görünen kısmıdır
güzel yorumlarınız için
teşekkürler
saygılar
i
hayatın gerçeklerini okudum ve birçok kişiye de okuttunuz aslında biliyoruz ama hep bilmemezlikten ve görmemezlikten geliyoruz. böyle duyarlı yüreklere söylenecek söz varmı ki. kutlarım sizi
Ben halkım. Ne ümitlerle okuttu ailem beni farkındayım. Cebimde mühendis diplomam, amele pazarındayım. Ümidim gitgide tükeniyor, Çıkmazdayım. Ağırıma gidiyor, Hala anamdan harçlık almaktayım.
Güzel ülkemin zavallı gençleri Bizlermi yöneticileri seçemedik yoksa adam gibi adamlar mı yönetime talip olmadılar Hani toplumlar layık oldukları şekilde yönetilirler diyorlar ya kabul etmiyorum Türk halkı böyle bir yaşama layık değil Çok derin bir yaraya parmak basmışsınız Sizi yürekten kutluyorum
Toplumun gerçeklerini dile getirmişsiniz. Ne güzekl. Tebrikler
kısac tebrikler ancak bu kadar güzel anlatılır biz halkız yıllarca öyle olduk ve yazdığın gibi yaşadık eline kalemine sağlık.