Gölge Seyahat (karma)
çekilir küşteri meydanı
ayrı diyarların arasına
yorgun seyahatnameler
okunur
kent gölgeleri
izlerken yolu, yolcuyu
böler bir ak kısrak nefesi
yelesi ateşten
upuzun kesintisiz yelesi
işte bu ak kısrak üzerinde
yağmur yüklü kadınlar
ağlamaklı, ağlamamaklı
pusulası
kış iklimi adamlar
üşümekle üşümemek arası
kuş kanatlı çocuklar
özgür yamaçlı
yol alır, usul usul
yol alır, usul usul
üç renk arası
I. Kırmızı
gün batımı ağıdına denk düşen
türküdür kekik kokulu
hasret kavuştağı
yarım şiirlerin
açık yarasından sızan
hayattır, oluk oluk
düşleri taşır konuşmasız dilinde
özgürlük göz uçurumlarına gizlenirken
üzerinden uçan kanatlı bir çocuğun
II. Mavi
kalabalıklara sırtını veren
meçhul limandır
deniz feneri eğik, hüzünlü
yarım şiirlerin
açık yarasından dökülen
hayattır, sessiz sedasız
umutları taşır konuşmasız dilinde
yaşlar göz uçurumlarına gizlenirken
üzerine yağan yağmur yüklü bir kadının
III. Beyaz
göğün avuç içlerinden gelen
yorgun güvercindir
üveyikleri tenha, kimsesiz
yarım şiirlerin
açık yarasında korunan
masumiyettir, gizli saklı
barışı taşır konuşmasız dilinde
kar göz uçurumlarına temas ederken
üzeri üşüyen kış iklimli bir adamın
ak kısrak üzerinde
yol ebedi
-insan en çok kendine yol alırken
sığınır kendine-
bir bodoslama diyar içerisinde
söğütler büyütmeye gözlerini
iri iri bakmaya
kuşlar
kanat açmaya
yolunmuş tüylerle
iyot kokusu göğün yumuşağına
anahtarın
ekmeğin
ve o kış terliklerinin sıcağına
sinmeye görsün bu yolculukta
yol alırsın kendine
için dipsiz kuyu
bir poyraz yalnızlık arasında
üzerinde gömleğin kolları
sağına soluna
hicaz şarkılarla çapraz asılı
ıslak kediler önünde
yanında
avuç avuç gitmeleri taşımaya
başlayalı
ruh kurşuni ellerine çökmeye
med cezir aşklarla
yakınlaşırsın kendine
için trabzansız merdiven
bırakmayı dilersin
her gün değiştirdin sokağı
hep aynı yerine tökezleyip
sövdüğün yorgun kaldırımları
kendine benzettiğin
tenha sokak lambalarını
cam güzellerini
akşam sefalarını
üzerinden yuvarlandığın
sitemlerini
gülüşlerini
nicesini
en çok da posta kutunu
geride bırakmayı
ve bir kayıp istasyon kızılında
kendine devam etmeyi
kendine sığınırak
içinde
çöllerden
okyanuslardan
mağaralardan
bir düş görerek
kendini bulma umudunu korumayı
👍bir düş kadar gerçek içe dönük ama kendini bulma umudunda
tebriğim çok , her zaman kii metin... başarılı👍👍👍👍
Sahi ne zaman anlamımızı bulmuş olacağız? Çok beğendim sevgili Metin... Tebrikler.
... içinde çöllerden okyanuslardan mağaralardan bir düş görerek kendini bulma umudunu korumayı
Her satır hayat benim diyor Benim işte !
Candan kutlarım Metin, satırlar tekrar tekrar okunası... 👑
bizde ekmek davası derin bir sancı olduğundan insanımız kendi kendisini bulmayı hep öteleyerek erteler sonuçta hep uydu bir kişilik oluşturup kendine yaşar gölgesi olduğu yaşamı. bu nedenle midir bil ama bu güne kadar kendini aşmış insan sayı ülkemizde bir elin parmaklarını geçmez uluslar arası kabul görme hususunda.
bir de kendine yolculuk meseli çoğu kez es geçilen bir konu olsa da aslında bir hayli önemli bir mevzudur. ki toplum kendine yolculuğun önünde hep bir engel hep öncesine bir aş bulma davası eklenir.
gel gelelim metin'e ve şiirine ki ben ne zaman okusam bu kalemi geleceğe dair ümitvari oluyorum yeni gelen nesilden çoğu aksini söylese de. onlar kendi dönemeçlerini daha bir erken dönüyorlar.
şiirinde insanı mekan ve ruh profilini hep özgün betimlerle ifade eden bu şair kardeşimin eserlerini okuma şansı bulmak ne güzel ve ne özel bir tesadüfün tecellisidir bilirim.
takdir ve teşekkürlerimle metin ve eyvallah dünyayı sarmalayan kocaman yüreğine.
bir bodoslama diyar içerisinde söğütler büyütmeye gözlerini iri iri bakmaya kuşlar kanat açmaya yolunmuş tüylerle iyot kokusu göğün yumuşağına anahtarın ekmeğin ve o kış terliklerinin sıcağına sinmeye görsün bu yolculukta
yol alırsın kendine
için dipsiz kuyu
bir poyraz yalnızlık arasında üzerinde gömleğin kolları sağına soluna hicaz şarkılarla çapraz asılı ıslak kediler önünde yanında avuç avuç gitmeleri taşımaya başlayalı ruh kurşuni ellerine çökmeye med cezir aşklarla
yakınlaşırsın kendine
şiirdi ve yürekten şairceydi
hep güzel ve hep ders dolu.
susma kardeşim hep yaz sen..
tebrıklerımı bırakıyorum