Hoşçakal

İlk kardelendi aşkı müjdeleyen
Ak ellerin ellerime düştü, bir çiğ damlasında
Serçe ürkekliğinde çarptı kalbimiz
Uzandık daldık gökyüzüne yıldızları saydık
Tüm yıldızları tek tek paylaştık
Her fazla aldığımız yıldızdan sonra öpüştük
Ve o kadar yıldız vardı ki...

Papatyalar, gelincikler, kelebekler ve tüm börtü böcekler
Heyecanlandırırdı bizi, aşkımızı çağlayanlaştırarak

Kar beyaz ellerin yok artık
Sol kalbimde fırtınalar oluşturan gülüşünün sesi yok
Baharın ılık rüzgârlı nefesin yok artık

Tüm sözcüklerin tınısıdır tamburanın
En usta darbukatörün bile mecali kalmaz
Yalnızca ?S' ler bana uyar
Bir notasında bile bulamam kendimi

Kurumuş yapraklar altında saklanır oldu düşlerim
Görünmekten bile utanır
Bilir ki asla olmayacak eskisi gibi
Küflenmeye yüz tutar hepsi gibi