Hüznün Adı Yalnızlık
Bir garip kış var İstanbul'da...
Bir tuhaf hüzündür bu
Hüznün adı yalnızlık...
Caddeler alabildiğine dolu,
Vitrinlerde ağlayan kurbalar,
Duvarlarda yazılmamış isyanlar,
Yazılanlarsa yağmura, ve belediye işçilerine inat...
Bir garip kış var İstanbul'da...
Galata köprüsü en az benim kadar yorgun.
Kadıköy'e rest çektim,
İçim yanıyor bu kış...
Alış diyor yüreğim, alış...!!
..hüznün adı istanbul oldu yalnızlığı yanına alarak sizin dizelerinizde..kış ve istanbul ne kadar uyumlu ve tamamlayıcı ikili değil mi..teşekkürler begüm hanım şiirinize ve adı sevgi değil çok ötesinde istanbul'umuza...
Bir garip kış var İstanbul'da Galata köprüsü en az benim kadar yorgun 👍👍
şiir anlamaya yetti baya yorgun satırlardı
tebrikler
saygılar...