Hüzün D/ilinden

//Islanır düşler
Köpükten hayaller aynalarda sönerken//




Faili müzmin bakan mısralar düşüyorum beyaz sayfaya
Üşüdükçe yüreğim karayelin koynunda
Yitik heveslerime ecel ömür koymuyor
Her ayrılık ölüm getirirken boş kalan ellerime
Serçelerin hıçkırığı çarpıyor falezlerin göğsüne
Dalgalarda dövünüyor isyanım
Sıra dışı sessizliğimle...






Teşhir edilmiş acıların rengini içiyorum
Siyahtan hüküm giyindim, halsizim de
Yüklendikçe ertelenen düşleri, yorgunluğum kaskatı
Yarım kalmış yaşanmışlıklara
Derin ayrılıklar süründükçe...
Yıldızlar dualarıma düşüyor bir bir
Her yanım kül, her yanım yanık
Vuslatın yamacından düşüyor çığlıklarım...





Erte yalnızlıklara tutsak gözlerim
Soğutmadan ellerimi güneş teninde
Buz tutuyor ahvalim kirli sularda
Ezberi bozmuyorum yinede
Lilalar sır vermese de leylaklara
Mağlup sevinçlerin rengini arıyorum...





Kendime zamansız adımlarım
Eşkıya tutanaklarda muhtıra-sızım
İsyanın dişlerinde parçalanırken sabrım
Ruhum çemberine sığmıyor
Büsbütün akıyor gölgem kirli sulara
Gözlerinde güneşi yitirmiş çocuklar gibi
Yetim bakıyorum gün ayazına...





Acımı balçıkla sıvıyor kahrım
Talan bahçelerin hazan yağmurlarında yıkanıyorum
Sesimde gezinirken ağıtlar
Gecenin gözyaşlarını siliyorum sızıyla
Terini serinletiyorum suskunun.
Avuçlarımda soğuyor,
Cefa dileniyor nefesim hezeyan ayrılıklardan
Hüzün yağıyor başucuma duraksız
Kendimi kınıyorum...





Başımın dumanını arıyorum nicedir
Hicranın kafesinde fermanımı okuyorum yeniden
Al duvaklı benzime
Efkârın dikenleri batıkça
Kirpiklerimi kapatıyorum yeniden
Işığı yitik gözbebeklerime...
Kapkara bir ümidin dilinden zehirler içiyorum
Firkat fermanları yutkunuyor deli divane sabrım
Seyyahım işte! beyhude hüzün caddelerinde...




/Al ömrümü ecel koy yoklukların üstüne
sesim değmez tenine,ölüm başım üstüne//

Not:Biteviye yaşam hikayeleri...

24 Nisan 2010 326 şiiri var.
Beğenenler (18)
Yorumlar (11)
  • 15 yıl önce

    Çok dokunan bir şiir ki şair de çok dokunmuş kendine. Çok bulanmış hüzne. Ne yana baksa hangi adımı atsa hangi söz dökülse dilinden; hüzün! Şiirin girişini okuyunca şöyle bir durdum. Bütün hikaye orada yatıyordu:

    //Islanır düşler Köpükten hayaller aynalarda sönerken//

    Bir hayalkırıklığının aynada yansımasıydı bu keder. Bu çaresizlik bu boşvermişlik bu vazgeçiş. Olmamıştı işte, bir şeyler doğru gitmemişti. Hepimiizn hayatında ters giden şeyler olmuştur ya hani. Şair ölümlere bağlar bunu. Bakışlarındaki yetimliğinden bahsediyor ki bu imge aslında bir ipucudur bize. Kırılganlıklarının anahtarıdır biraz. Hüzne boğulmasının merkezi... Ki final de yine ölümle noktalanır. Aslında öyle mısralar var ki şairin hüzün d/ilinden dökülmüş. Dokunur insanın en içine...

    Ne diyeyim sevgili Hazal. Güzel desem? Hüzün desem? Çok desem? Duyguyu böylesine yoğun anlatmak; etkileyici!

    Tebrik ve sevgimle...

  • 15 yıl önce

    Şair bir hüzün içinde ama şiiri en az üç kere okuyarak şairin hüzünlenmesine neden olanı kavramaya çalıştım. Yorgun muyum yoksa ki ben şairin hüzün nedenini ya da hüzne iten nedenlerini bulamıyorum. Asıl nedenin Hicran, vuslat, ayrılık gibi birbiriyle ilgi nedenler de olduğunu düşünüyorum. Bunu belirten dizeler şiirde 'Her ayrılık ölüm getirirken boş kalan ellerime', ' 'Derin ayrılıklar süründükçe...' 'Vuslatın yamacından düşüyor çığlıklarım' 'Sesimde gezinirken ağıtlar' ve ' 'Hicranın kafesinde fermanımı okuyorum yeniden' dizeleridir. Hicran, aşk ayrılığından doğan göz yaşı, vuslat kavuşma ve ayrılık... işte bu üç kavramın şairin dokunduğu gördüğü seslendiği, yaşadığı hernesneye geçişiyle onların da hüzne hicrana katıldığını görüyorum. İlginç olanaı kendi duygularını bu kadar çok varlığa aktarma yine neredeyse her hücresi fikri gözü elleri teni yüzü...kısaca bedeni artık ne tür elemde bunu gittikçe genişleyen bir nitelikte anlatmasıdır. bu anlatımda mecezlar oldukça çok kullanılmıştır. Somutlar soyut, soyutlar somutlaştırılmıştır. Şairin üslubunu ilk kez bir temele koymayı belirledim diye düşünüyorum. Tebrikler Hazal Hanım.

  • 15 yıl önce

    😙 Hazal hanım kutlarım çok güzel akıcı bir şiir okuttuğunuz için saygılarımla👍👍👍👍

  • 15 yıl önce

    ardı sıra şair tasvirleri devam ediyor

    hüzün

    hüzzam

    Hazal karadağ şiirlerinin en belirgin yanı,

    içindeki o ince ve narin ruh hali ,yüreğinde eziyor karanlığı,

    birazz bu coğrafya

    biraz sen oluyor

    biraz ben

    ama en yalın yalnızlık cabası

    mutedil bir yaşam olsun

    yazalım her daim..

    kutlarım hazal

    sevgiyle kal...

  • 15 yıl önce

    hüzünü

    tatlılaştıran

    güzel bir hazal şiiri

    kutlarım hazal bacım

    sağlıkla kal