Hüzün Gemisi

Güneşin batışını seyrettim akşam üstü
Gözümden bir damlanın aktığını farkettim.
Derinlerde gezerken toz toprak kaplı üstü
Masumca bir çocuğun baktığını farkettim.

Yaşamla bağıt kurdum hızla batan güneşle
Çok şey geçti bellekten uyandım derin düşle
Kar bile eritirdim içimdeki ateşle
Küllenmeyen sevdamın yaktığını fark ettim.

Gülümsedim yanımda baygın bakan yavruya
Çocukca taş fırlattık birlikte durgun suya
Bir masal anlat dedi, oturduk hemen koya
Hıçkırarak onunda döktüğünü farkettim.

Sanki benim öykümdü yaşadığım bu dedi
Nüfüsum bile kayıp yoktur dünya senedi
Başından geçenleri anlatmayı denedi
Hayalleri yıkılmış çöktüğünü farkettim.

Bir kendimi bir onu uzun süre düşündüm
Boşa sitem etmişim çözülmüş buza döndüm
Kuruntudan kurtulup nefsimi zorda yendim
Tesadüfün! çok şeyi, söktüğünü farkettim.

Vedalaşıp ayrıldık bakarak uzaklaştı
Yolcu dolu bir vapur iskeleye yaklaştı
Sessiz giden adımlar kimbilir kaç mil aştı
Kaderine boynunu büktüğünü farkettim.

OZANMERDAN yürürken garibanı yol bağlar
Elalem zevk ederken kimsesiz içten ağlar
Dünyada gülmeyenler boşuna kara bağlar
Herkesin dert yükünü çektiğini farkettim.