İki Kere Öldürür Pervasız Şiirler
oysa sevdanın hükmü
iki kere öldürür pervasız şiirleri...
bilesiniz !
n/arınızı yok eder endamlı bir aşk...
buğusunda dökülür biteviye yaşlar
dağ yalnızlığıdır yaşadığın
olsa da ölesiye kalabalıklar...
iki kere öldürür çıplak kalan düşler
kapkaç bir sevişme gizlenir suretine
farzet ki
vurgun adım atar kalbin
susarken hüzünlere...
cemre gibi düşer gülümseyişler
unutma
gidenler
giderken
gölgelerini
götürürler...
ki,
hep bu yüzden
masalın sonu ıskalar mutluluğu...
ne sen yüzünün ilk anlamını anımsarsın
ne o...
iki kere öldürür aynalar
tutulur nutkun
en çetrefilli yerinden bulaşır tozuna hayat
kül akıtır gözler
gri bir şeffaflık kuşatır rüzgarın üfleyişini...
düşer yakandan ruhunun fiyakası
çınlar melankoli...
29/5/2011
beşiktaş sahil...
yağmurdan sonra toprak kokusu gibi
özlenir soluğu sevgilinin
körleşen yalnızlığın ıssızlığıyla...
Biz şiiri okurken kaç kere öldük bilseniz şairem...
Bin kere öldürecek derecede bir şiirdi...
nebile ve şiir güzel şey diyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuum👍👍👍👍👍👍👍
Nebilecim şiir yazmak sana yakışıyor... Okurken haz veriyor kalemin,öyle hayatın içinden ki dizeler alıp götürüyor... yormadan sıkmadan...Kutlarım yüreğinden dökülen incilerini...
Körleşen yalnızlık ve geride bıraktığı izler şiirlerde saklanan göz yaşları ve şiiri vuran şiir geride kalan masum dalgalar senli benli tebrikler şair değerdi selamlarım!
Şahanem öyle güzel yazmışsın ki yine hayran oldum 😙😙😙
Gönlüne sağlık canım benim 👑