Kimseliksiz...

Kimsesiz düşüyor
Kimliksiz çırpınışa sebep
Daim bir yalnızlık
Büyülenişin ardına esir
Devinim kapan itidal
Bağlılıktan daha çok itikat
Suların iniltilerinde
Ayrılmanın eşiğinde
Çığlıktan boğma
Bir sis temaşa seyrinde
Sarhoş seslerin peşinde
Sıradanlığını geçtim
Derdest edilgin
Kimliksiz utanmaz
Daha çok sünepe
Daha çok kelepçe
Tehirli mahkûmiyetinde
Akmaya yeltenmiş denizlere

Kolay değil toprağı gölgelendiren
Ölü beyazın nefesinde uyumak
Mızrak saplayan kalemle
İlmesinden illet düğümleniş
Yavaş sesli yürüyüşlerde
Bir tutam kül serpilmiş
- Belki ölü toprağı -
Sunmadan bir daha adak
Dik gümüşlenmiş ruhu
İpek kefenlerde yumuşamış / pelte
Toprağın ve bulutun üveyliğinde
Dikilmeyen ağacın köküne
O ellerinden sedef sular
- ki yüzüne çarptığın -
Ahvali sinmiş Kaf dağına sığ
Derinlerin dehliz
Gönül bağından süzülüp
Akıtılmayan damlası
Ne savaş ne de barış
Kutsal akıntıları besleyen
Sesindir aralayacak

Kimsesiz susar ses boğulacak...

22 Ocak 2009 258 şiiri var.
Beğenenler (13)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (17)
  • 16 yıl önce

    ve ardından kendini ve kalemini adak ediyor ruhunu temizleyip hayatında kalan değerli kişileri değerlerini anlatıp eşyaları düzenliyor ve akıtamadığı kutsallıkla bezenen göz yaşları kimsesiz sularında sesiyle boğuluyor zaman içinde kayboluşunu yaşıyor kimseliksizliğinde..

    Finalinde ise; kişinin susaması ve o suyu susuzluğunda içmesi tıpkı su içerken konuşamaması ve konuşsa sesinin çıkmaması bir boğulmayı yaşayışı, sanırım kandırılmışlıkla ilgili... kanmamak için içmemelimi gibi...

    Kalemine sağlık abim... Sevgilerimle

    K.İ

  • 16 yıl önce

    abilerin bir tanesi öncelikle sevgilerimi sunarım sonrasında şiirine dalar suskunluğa boğulmamış cevaplar beklerim

    Başlığın; kimseliksiz hecelerin yeri değişmiş kimsesizlik olsa yalnızlık hiçlik olarak anlayabilirim ama kimseliksiz kendine dönük yalnızlık mı anlamalıyım?

    Şiirine gelince; esir edilmiş insan çığlıklarında sıradanlığında yakalama korkusunda sonradan yakalanıp denizlerden kaçma telaşesinde ölü beyaz ben bunu kişinin iç karanlığı olarak algıladım ve bu yönde devam edeceğim esir insan kendi kaleminde yakalanırken hayat işleyişinde kendine yorulmuşluk, ölülük seriyor

  • 16 yıl önce

    usta işiydi .Kutladım

  • 16 yıl önce

    Kimsesiz susar ses boğulacak...

    tebrik ederim bu güzel satırlar için

    👍

  • 16 yıl önce

    kimsesiz susar ses boğulacak..

    kutlarım..

    dokunuyor bir ucu

    bir tarafa..

    😙😙😙