Küçük Kız
Küçük bir kız çocuğuydum vaktiyle 
Saçlarım vardı uzun 
Rüzgarla dans eden 
Bir de papatyadan tacım. 
 
Tüllerle bezeli sepetim vardı elimde 
Toplardım yılların solmayan kırçiçeklerini 
Geceleri sulardım onları gizlice. 
Ne zaman ki yaban bir el uzanır 
Annemin sıcak kollarında alırdım nefesi 
Tek oyuncağım sarı bukleli bebeğimdi 
Oynamayı sevmedim ki ben hiç 
Maskeli oyunlara çağrıldım defalarca 
Kaçkın oldum,oyun bozan oldum 
Fakat hiç pişman olmadım oynamadığıma. 
En çok puanlı elbisemi sevdim 
Rengarenk, bahardı üzerimde taşıdığım 
Yüzümde tebessüm vardı hep 
Göz boncukları geceye saklı 
Ya da kuytu köşelerde sessizce 
Masallar uykularımı süsledi sadece 
Oysa uyanık zamanlardı çok olan 
Gerçekler hiç benzemedi anlatılanlara 
Ve... 
İnanmadım ben küçük de olsam masallara. 
Kırmızı pabuçlar ayağımda 
Dünya üzerinde bale yapardım 
Geceleri pabuçlar başucumda. 
Hayallerim vardı çelimsiz,pembe 
Çocuktum işte... 
Küçük bir kız çocuğu. 
Bir solukta içime kaçtı siyah 
Cümbüştü hayat hani 
Renkler kayboldu 
Karanlık çöktü şimdi... 
19.04.2009
hepimizin keşkelerini
içinde barındara bilecek kadar duygu
yüklü dizelerdi.
hayat okadar acımasız ki
hep karaya boyuyor malesef yürekleri.
tebrikler şairem ilhamın bol olsun 👍
Keşke o örgülü saçlı puanlı elbiseli kız hiç büyümeseydi. Hep öyle mutlu bir çocuk olarak yaşasaydı. Şiirinizi çok beğendim. Kutlarım. Sevgimle...