Küllenen Acılar....

Sarnıcın gözlerine damladım
Kurak bir dokunuştu teninin yalnızlığı
Yokluğunda çağıldayan yağmur oldu
Aşkına asuman gözyaşlarım
Asıldı kirpiğinin ucuna damlalar
Kırık bir kanadım var sevdaya meftun
Kırık bir plak çalsın besteyi
Kırık bir kalp çizdim kumsalda sensiz




Ateşböcekleri dans ederken halelerin üstünde




...




Dehlizlerin içinde yaşadım /derindi
Kuytuların tam da yüreğinde kayboldum
Yokluğunda bir dünya çizdim kendime
Senden sonra dönmemeye ayarladım
Küçük bir çocuk kaldı yüreğim
Salıncağın boş olan yanında sallandım
Bir ileri bir geri hayaller kurdum
Bir geride takılı kaldı saatim




Zaman kaybolmuştur yelkovanın üstünde




...




Şimdi baykuşlar tünedi gecelerime
Zehir saçarken sensiz akşamlar
Söylediğimiz şarkılarda canlanırken anılar
Titredi hüznünden gökyüzünde yıldızlar
Ağladı hicranından mehtap
Ay indi gözbebeklerime / ağlarken
Ay şimdi parlıyor delice severken
Ay bilmiyor adını yüreğimde gizlerken




Son kez doğar tarih küllerinin üstünde




...




Trenler gelip geçerken umarsız
Vapur çığlığına saklandı feryadım
Limanları özlerken yıpranmış gemiler
Her istasyonda biraz kaldı benden
Yitik umutlar besledim gelmeyişine
Yitik bir adreste bulundu cesedim
Yitik bir masal oldu mazimiz





Acılar küllenmiştir can yürürken üstünde








...(.)
















Gaziantep
1.3.2009