Med Cezir

( I ) Med;

/Yağmalanan bir şehrin
Sokaklarında yaşanan karmaşaya eş değerdir ruhuma değişin...
Her gidiş bir dönüşün başlangıcıysa söylendiği gibi
Gidişlere mi ipoteklidir bu yıkarcasına gelişin?/

Terk edilmiş sokak köpeklerinin
Savunmaya hazır bakışlarıyla karşılıyorum seni
Unutabilsem basılan kuyruğumun acısını,
Güveneceğim sana.
Ama
Olmuyor.

Bilmiyorsun;
Arşınladığın bu sokakta
Ayaklarının altında ezilen her cam kırığında saklı bir parçam...
Talan edilmenin acısıyla
Kendine kanayan viran sokakların
Anlatılan şehir efsanelerine yataklık yapıyorum.

Gelişinle ne yaparsan yap
Feryadımı dindirmeye yetmiyor
Elinde tuttuğun mutlulukların...

Kertilen beşiği,
Kesilen kordonuyla yaşıt sübyanlar gibi,
Bilindik dualara âmin diyorum,
Gelişine süremeden yüzümü
Gidişini soluyorum.



( II ) Cezir;

/İzi vardır bana bıraktığın ihtilallerin suskunluğumda,
Radyoda çalan her marş, gidişine
Duyduğum her postal sesi, sensizliğe eşdeğerdir./




Gidişinle yıkanır ölü bedenim
Kefen beyazlığına bürünen musalla yalnızlığında...
Söylemem kimselere korkma;
Bilsem de unuturum adını gidişinin,
Sorgu odalarının
O rutubet kokulu
Kan figürlü feryatlarında.




Gidişinle
Taş üstünde taş kalmayan şehirlerin
Baş üstünde baş bırakmayan işkencelerine
Sıkarım dişlerimi de,
Tetiğini bir türlü düşüremediğim
Çakaralmaz intiharlar düşlerim.



Cüzzamlı muamelesi gören
Sübhanlı bedenime geçiririm dişlerimi
Yinede söylemem kimselere korkma;
Bilsem de unuturum adını gidişinin,
Tabutluk cinnetlerine sarılan ruhumla...



/Nasıl olsa gidişinle hükmü verilmiştir kaderi kırılmak olan kalemimin/



Nisan'2009 Aydın...