Mehmet Âkif Ersoy!..
Aralık yirmiyedi, dokuzyüzotuzaltı;
Bıraktığın ne varsa, hepsi yerli yerinde...
Yeryüzünden ibaret, şu gökkubbenin altı;
Katre katre sızımı, saklıyorum derinde...
Mekânın cennet olsun, aldırma göz yaşına;
Çelikten duvarları, imânla yıksam şimdi...
Şühedâ hakkı için, gelip mezar başına;
?Bu taşındır' diyerek, Kâbe'yi diksem şimdi...
?Korkma! Sönmez' diyerek, başladı nurlu hece;
Tâ ezelden ses verdi, tarihimin güftesi...
Bir hilâlin uğruna, can verirken bin ece;
Tekbir tekbir söylenir, hürriyetin bestesi...
?Ya İstiklâl, Ya Ölüm!', düşmeyecek dilimden;
Ecdâdımın ruhu var, gönlümde nakış nakış...
?Oku!' derken Yâ Rabbi, kaçar olduk ilimden;
Mahcubuz, yüzümüz yok, yere düşerken bakış...
Eksilmedi, gün be gün arttı da kederimiz;
Yetim kaldı her dâvâ, bizler de öksüz sanki...
Toplasan üçer ? beşer, bir olmaz ederimiz;
Şimdi görsen, bu çınar, ezelden köksüz sanki...
Kıyâmetler kopsa da dile gelmez bülbüller;
Zevk-u safâ içinde, saltanat sürer tahtlar...
Harâb olan yurdumda, ne gün açar sümbüller?
Hesabı çoktan bitmiş, defteri dürer bahtlar...
Nice canlar toprağa can verirken canıyla;
Âfâkım kararırken, sakınmam gözü yaştan...
Ayağa kalkma vakti, onuruyla, şanıyla;
Tarih etsin tekerrür, yazılsın yeni baştan...
Değişmedi yurdumda, ağlayan gözler aynı;
Durmadan, gece-gündüz, derde dert ekliyoruz...
Yürekleri dağlayan, haykıran sözler aynı;
Haydi, Çanakkale'den, sizleri bekliyoruz!..
Kan isteyen beşerin, ibret-i âlemidir;
Çanakkale, Sakarya, İnönü, Dumlupınar...
Peygamberin müjdesi, Rabbimin kalemidir;
Mirâsın nâmusumdur, Hey gidi Koca Çınar!..
?Dar gelecek makberler' demiştin ya giderken;
Bedbaht olan kalbimde gam mısın, keder misin?
Rûhum senin yolunda, ama geç - ama erken;
Mahşer günü Ey Âkif, şehadet eder misin?
BEN EZELDEN BERİDİR HÜR YAŞADIM, HÜR YAŞARIM HANGİ ÇILGIN BANA ZİNCİR VURACAKMIŞ ŞAŞARIM, KÜKREMİŞ SEL GİBİYİM BENDİMİ ÇİĞNER AŞARIM, YIRTARIM DAĞLARI, ENGNLERE SIĞMAM TAŞARIM..
KITASINI YAZAR. SABAH NAMAZINA KALKAN KOMŞUSU MİLLETVEKİLİ HAFIZ BEKİR EFENDİ DUVARDAN BU KITAYI SİLERKEN GÖRÜRÜ AKİF'İ. AKİF SAĞLAM İMANI VE YİTİRMEDİĞİ ÜMİDİ İLE KAHRAMAN ORDUMUZA İTHAFEN BİR ŞİİR YAZAR VE SEBİL'ÜR-REŞAD DERGİSİNDE YAYINLANIR. DAHA SONRA ÇOĞALTILIR VE MİLLETVEKİLLERİNE DAĞITILIR.MECLİSİN 12 MART 1921 CUMARTESİ GÜNÜKİ OTURUMDA ELE ALINIR. KÜRSÜYE ÇAĞRILAN MİLLİ EĞİTİM BAKANI HAMDULLAH SUPHİ O GÜR VE TOK SESİ İLE KENDİNE HAS ÜSLUBU İLE ŞİİRİ OKUR ... DAHA İLK MISRADA..
23 ARALIK 1921 DE M.E.B. YURT GENELİNDE BİR ŞİİR YARIŞMASI BAŞLATIR. VE 500 LİRA DA ÖDÜL KOYAR. YARIŞMAYA 724 ŞİİR KATILMIŞTIR. YAPILAN ELEME SONUCUNDA 6 ŞİİR FİNALE KALIR ÇOĞALTILIR VE MİLLETVEKİLLERİNE DAĞITILIR. ANCAK AKİF BU YARIŞMAYA PAAR ÖDÜLÜ VAR DİYE KATILMAZ. BUNU FARKEDEN MEB BAKANI HAMDULLAH SUPHİ AKİF'E BİR MEKTUP YAZARAK DURUMNUN CİDDİYETİNİ ANLATIR. BUNU ÜSTÜNE AKİF TACEDDİN DERGAHINA KAPANIR VE ŞİİRİ YAZMAYA BAŞLAR. DERGAHTA GECE UYURKEN ANİDEN UYANIR VE KAĞIT KALEM ARAR AMA KAĞIT YOKTUR O DA DUVARA..
23 NİSAN 1920 DE BURDUR MİLLETVEKİLİ OLARK MEHMET AKİF MECLİSE GİRER. BU ARADA DÜŞMAN SAKARYA YAKINLARINA KADADR GELMİŞTİR. MEMLEKETİN ÜSTÜNDE KARABULUTLAR DOLAŞMAKTADIR. İŞTE BU DURUMDA İMANI, AZMİ VE COŞKUYU İFADE EDEN BİR İSTİKLAL MARŞINA İHTİYAÇ VARDIR. ÖYLE BİR MARŞ YAZILMALIYDI Kİ , YEDİDEN YETMİŞE MİLLETİN İMANINI COŞTURSUN , SAVUNMA GÜCÜ VERSİN ; GELECEK NESİLLERE ÜMİT VE İLHAM KAYNAĞI OLSUN, HER OKUYUŞTA KALPLERİ ÜRPERTSİN VE ARŞI TİTRETSİN ...
Kutlarım Ali arkadaşım .
Çok güzel bir şiiri iSTİKLAL Şairi miz için yazmızşın.. Onun için ayrıca teşekkürler.
Tebrikler..👍👍👍👍
tebrikler 👍👍👍