Mevsim Gramofonu

Özlemedin mi şimdi
Ağaçlar son kokusunu veriyor sonbahara doğru
Eylül vakti geliyor
Eylül acının doğuşu
Eylül sol yanıma (son yanıma) yazılı şarkı...
Şiir...
Ve tüm cümlecikler...
Irgat bir 17 Eylül sabahında geldim işte
Bir kaç çapa yapmaya, dünyanın tam çekirdeğine
Sıcaklar göç etmişti bi vakit...
Ayaklarımda sarı takvimler dökülüyor
Yollar yorgun
Ağırlığını taşımış güneşin, bitmiyor iltihaplı geceler...
Sarınma vakti, ağaç kabuklarına
Yeni bir kış uykusu kapıda
Renkler bile yedinci rüyasında...
Yağmur kirli yağıyor, yağıyor kürkümün üstüne
Beslenmeli gözeneklerim...
Kış ölümle biten bir zatürre, sağ çıkmak gerek...
İlerisinde bekleyen pırıltılı güllerin sevişgenliği,
Bahar soyunmak ister altın kumların taneciklerine...
Serin göl suyu iyi gelir tortulaşmış kışa
Ve döngü sürdürmek ister şarkıyı,
Dünyanın sekizinci harikası bu mevsim gramofonu
Yeni işlenmiş bir vals çalmakta şimdi
Güneşe şükranlarını sunarken, ettiği dansla...

Bu kadar şey yaşanır
Yaşanır gider de
Bir tek aşka çare bulunmaz
Bir de ayrılığa...
Ölüm bile
Karışmak değil midir
Yeni doğan ağacın dallarına ...

E F T E L Y A...
(Akdeniz’i cebinde taşıyan kız...)