Mihrabım
Can derde düçar
Terkedilmiş hüzün otağında
Yıllar yaprak yaprak düşerde hayatımdan
Geride kalan koca bir yalan
Ben...
Bana uzak yabancı
Ruh serilmiş ortalığa
Tutulduğum kasırganın ortasında bedenim
Savrulur kanayan her bir parça
Yüreğimin mahremine dokunur kirli eller
Aşkın salt olgusuna
Narında yak sultanım
Beni Sen de sakla
Özüm Sen de kalsın Mihrabım
Beni bana bırakma
👍çok güzel duygularla yazılmış çok güzel bir şiir tebrik ediyorum yazan kalemi...👍
Narında yak sultanım Beni Sen de sakla Özüm Sen de kalsın Mihrabım Beni bana bırakma
👍 çok güzel 👍tebrik ederim 👍yüreğine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍
yüreğine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍
Şu dünyaya cennetten gelmişiz ya... Hep bir yalnızlık, hep bir yabancılık var içimizde. Derinlerden bir yerlerden bir ses "Sen buraya ait değilsin ve burada asla mutlu olamayacaksın" diyor. Hep özlüyoruz. En zenginimiz, en şöhretlimiz, en mutlu olanımız bile özlüyor... Bu dünya bir yönüyle sanki bizden bir şeyler alıyor. Bizi yıpratıyor. Temiz kalmaya çalışıyoruz, incitmemeye çalışıyoruz, olmuyor... Kader'in kuvvetli kolları her zaman bileklerimizi büküyor... Şiiriniz ne anlatmak istiyor, elbet bilemem... Sözleriniz sizin mahreminiz, bana namahrem... Fakat hissettirdikleri bunlardı. Havalanın da yitik bir bavul, yağmurda kalmış ıslak bir kedi... Bu kadar... :)
👍👍👍KALEMİNE BEREKET OLSUN...