Öykünce

Ah
Çirkin tırtıl
Parlaksın
Lakin
Yumulu gözlerini nede korkunç açarsın
Neresi olursa olsun vatanın
Canım çiçeklerin nektarına tırmanırsın
Seni gidi doyumsuz
Birde özüne gübre
Kokuşmuş meyvelerin çerini çöpünü katarsın
Ama
Tanrı hep şanslı kılmış canlının çirkinini
Ki
Ağacın gölgesinden sıyrılıp
Güneş batımına dek
O mozaik kanatlarınla salınarak uçarsın
Deminde anlam adını malakit taşından alman
Ve hayret kelebek olman
Ahh ah ömrüne hayranım...