Papatya
Sunu:
Yüzünü güneşe dönen sevgilere.
Çiy damlası dem vakitlerinde
Bütün yollarından geçtim
bu kentin
Çetelesi roman ayraçlarına figür
Takvim yaprağıyım bu akşam
Sussam sadece sesimi ıslatır bulutlar
Kaldırım kenarı papatyalar
Sanki her yaprağını
Can telaşı ile umarsız bir falcının ellerine
-Ha bıraktı
-Ha bırakacak
Ne falcılara inandım
Ne de üçü kaç geçen vakitlere
Israrla
Göğün ucunda unutulmuş aşkları anlatan
Kafiyesi bozuk şiirleri eziyor eksik dişleriyle
Sevmiyor yaprağına denk gelen düşler
Kavuşmaların mahşere kalışını
Yirmilik ile değişiyorum
İki yirmilik ile değişiyorum
Moda’da gün batımını
Yağmur yağıyor
Şairi asıyor gözlerinden daracık sokaklar
Parmak uçlarımla siliyorum
Gözlük camlarımı
Yanıkkapı’dan geçiyorum
Haliç’e
Deniz kurşun gibi ayaz
Dalgalar en ağır aşkın ağıdını vuruyor iskeleye
Deyimlere paydaş oluyor kalemim
İskele çayımda
Salı pazarı hüznü
Şiirle ölüyorum bu akşam
Rehbersiz sözcüklerin de belleği vardır
Papatyanın gözlerinde
Anafor yalnızlığına denk gelir kimi zaman
Kan ve ter içindeyim
Ateşler içindeyim
Yolcusuz geminin direğine
Şairi asarlar bu akşam
Rengin her halini geçtim mevsimlerden
Kalırsa bana bu mevsimlerden
Şile bezinden bir tuval kalır
Bir de
Bu şehirden avaz avaz selam eden
Papatya falında
Allı Turnam ...
Sayın Şair duygulara hitap eden güzel bir şiir okudum. Yüreğinize gönlünüze bin sağlık.Tebrik ediyor, kutluyorum. Nice sağlıklı, mutlu günlerle hoşça kalınız.
Asılma şairim asılma,daha çok işimiz var.Daha yazılacak çok şiirimiz var namlunun ucunda.Şiirlerden umut tarlaları yapacağız yurdumun dağında,bayırında.Selam ile.
Yüzünü güneşe dönen sevgilerin aydınlığı, her çağda her türlü karanlığı aşmaya umut olmuştur. Tıpkı bir ezgide de dediği gibi " yüreğini güneşe aç, karanlıklar kopsun senden.." ( https://youtu.be/OoQGMB0q4YY) Ve diyordu ki şair " ne kırlarda direnen çiçekler ne kentlerde devleşen öfkeler henüz elveda demediler" Kır çiçeklerinin sembolü papatyanın yapraklarıdır yüreğimiz, ve şairlerin birincil sorumluluğu yaşam hakkını savunmak, zulme karşı durmak, sevdayı onurlu kılarak büyütmek olmalı. Her bir insan gibi. Ve bir şiirle de karşı dururlar kendi yalnızlıklarına, toplumsal yalnız kalmışlığa. Yürekten kutluyorum Cemal Mıhçı, kalem de yürek de var olsun hep. Sevgiyle. ( uzunca yorum için affola 🌼)
Cümle içinde cümle..En hüzünlü bahçelerin bile papatyası var.İnsanın yüregine baharı getiren öyle nazlı bir heyacan...Bu akşam dur demeyin bana.Kıyı dansıyla denizler içiyorum.Demlenip sevdanın en koyusuyla kendi içimde yolculuğa bulutlar ısırıyorum...
Öyle tatlı bir hüznün parmakucu dokunuşlarında duyguların kavuşumu.Kıyamet aklımda bir tuval ki turnalar koşar gözlerime...
Tebriklerimle şairim.Saygılar,
....