Şair Sevişmesi

bu gece de uyku tutmadı
hoş ne zaman tuttu/ki hanidir
tutkulu bir yalnızlık sevişmesi benimki...

nedense apollon da uğramadı yamacıma
imgeler boynu bükük piç gibi kaldı kapımda

biraz okuyayım dedim...
-hani laf aramızda
kendi sesimden de sıkılmıştım bu ara-

baktım kitaplıkta yan yatmışsın
günü gelince okunmak için gelişigüzel bırakılmışsın

günü bugünmüş demek
uzanıp yatağıma
ne yazmışsan okudum tek tek
seni nasıl fark etmediğime
hayret ederek...



anaa dedim erkek versiyonum
bir uçanla bir kaçan kurtulmuş
ve her finalde yalnızlıktan dem vurulmuş
ilahi şair/gözümüzü toprak doyursun...

kitabı kapadığımda ikimizi birlikte düşündüm
hayal bu ya
eski ve yeni başkentler
kanımca kader birliğine müsaitler
başkaca da birlik bulamadım
eh artık bununla idare ediver



hani dedim şöyle
akşam mahmurluğu çökse
mavi panjurlu defne kokulu evimize...
sen şiir demlesen ben kurgu örsem
hülyalı bakınca gözlerine
kör topal da olsa bir aşk görsem...

sabit tecrübelerimizi çitlerken huşu içinde
zapladığımız an'ları seyretsek
kelimelerin büyüsünde
...



sıkılsak sonra
güneş yorulduğunda

damıttığımız yalnızlıkları çıkarsak mahzenlerimizden
az biraz da meze koysak
süzdüğümüz felsefi söylemlerden
şöyle/kallavi bir masa kursak

kısa kısa söyleşip
uzun uzun sussak
dolanıp hüzün bağlarında
şiirin dibine dalsak...
sen edip desen
ben nazım
sabahlara kadar
içip
içip
tartışsak


en nihayet attila'da halleşip barışsak
toplumcu gerçekçi yatağımıza
ikinci yeni adımlarla yollansak
...




eşeylisini öğrenmiştim
çok önce
taa orta birde
adı farklı söylense de
sağlaması hayatın içinde
her yerde...
halkalı
imzalı
sevgi ve aşk boyalı hem de...

kalmışsa eğer
hala bir yerlerde
tedavülde
düzeylisini görsem diyorum
gelmişken otuz yedime