Sarhoş Ela
Gölgesi ufalanıyor
Tepesinden güneş geçen
Ihlamur ağaçlarının
Terk edilmiş
Çoban barınakları
Çapa vuruyor
Son yolcunun
Görünmez kıyılarına
Zamanın değirmeninde
Öğüttüğü
Eski çağlardan
Hikâyeler anlatıyor
Gündelik hayat
Söz duvarları
Çürümüş toprağın
Kerpiç kesiği yaralarına işliyor
Ölçüsüz açılıyor
Sırlar coğrafyası
Atmak için
İçindeki ötekileşenleri
Harabelerimde oynaşıyor
Gözlerinin
Gözlerimde vurgunlaşan
_______Sarhoş elası
bırakın dilediği kadar oynaşsın.. ela ise bakışlar, ayık kalınır mı zaten?
teşekkürler güzel şiir için saygılar...🙂