Sarışın Sabahlardandı

Önce birbirlerinde dinlenmeye geldiler,
Sonra uçuracak bir kuş bulmaya gittiler
Kanatlarında aşkın tılsımı olan kuşlardan birini...

Henüz çocukları yoktu
Henüz evleri aynı muhitte değildi
Henüz çok başka odalarda nefes alıyorlardı
Renkleri başka
Koltukları başka
Kapıları başka
Pencereleri de başka duvarlara çarpıyordu
Yani ıssızlığın tam ortasına...

Kadının oda kapısı O'na açılırdı
O'nun kapısı başka lehçelerin sözcüklerine

Buluşmalıydılar gökyüzünün bir uçu(ru)mluk yerinde
Yani herhangi bir yerinde...

Ya düşmeliydiler/ya da uçmalıydılar sonsuzluğa o tılsımlı kanatlarla!

Kadın öpüştüğü kadar gülüş bırakmıştı yastığın kenarına
Öfkeli ve acemi satırlarının notlarından sonra
Bütün sohbetlerini gözyaşı bağlacıyla b/öldürdü
Ve bütün pencerelerde aynı gökyüzünü g/ördü
O'na dokunmuş parmak uçlarıyla...

Vakit sabahı vurduğunda
Gitmenin pejmürde telaşıyla dokundu O'nun ıslak duvarlarına
S/us gibi aralandı aşkın son gerçeği
Kalmak mıydı gerçek olan yoksa gitmek mi?

Ve gitti !

Bir git sonrası şiirler biriktirmek için
Kuşlardan uçmayı öğrenmek için

Ve gittiler !
Bambaşka haritalara çizildi yazgıları
Bambaşka duvarlara çivilendi yalnızlıkları

Kadın özledi...

O'nun gözlerinde kendi suretini öperken
O kimleri düşledi
...hiç bilmeyecekti

(Herkes kendine giden yoldan vurulunca bitiyor hayat !)


16 Temmuz 2012