Sen Yoksun Diye

dün akşam maziye daldım
okudum bendeki herşeyini

teker teker okşadım resimlerini
ve
dertli hüzün dolu mektuplar
ve
yine sensiz yine yapayalnızdım

içimden geldi birşeyler söylemek
her zaman ki gibi ağlamaklı

gözlerimden akan yaşı görmemek için
ışıkları söndürdüm

meğer ki sönmeyen ışık gözümdeki yaşlarmış

ama onları söndüremedim
sen yoksun diye

onlarda bana acı keder çektiriyorlar
her gece sanki ağlayacak zamanı biliyorlar

durmadan akıp akıp gidiyorlar
sanki
suçlu benmişim gibi.