Senden, Benden, Bizden.
Dün gece senin gözlerinde yalnız uyudum..
Acıydı hesabı kesilmiş milyon geceye gizini gömmek.
Uyudum..
Kucağımda belirdi gölgen,
Hani o sabah kuşluk vakti daha gün ağırmadan,
Hani tren raylarında yürürken işciler,
Hani simidin en çıtırı tezgahında arz-ı endam ederken,
Kucağıma başını koyduğun gün gibi..
Ve ben ellerimi saçlarında gezdiriyorken,
Ve asıl niyetim sevmekten öte tenine işlemekken tenimi,
En güzelide sen bunu bilmiyorken..
Güzeldi...
Uluorta bir sevişmenin yetim doğmuş evladını kucaklamak..
Şimdi adını soruyorlar bana;
Ne diyeyim?
Bir güneş, bir yanık, bir ten...
Kuşlar konuyor pencereme,
Ben kuşlardan ürküyorum kuşlar benden.
Bir an aklıma geliveriyor tenin,
Ve ben ellerimi yüzüne değdiriyorken,
Ve tenindeki her pürüzü keşfediyorken,
Ve asıl niyetim tenini tanımaktan öte eş etmekken yüreğimi,
Ve en güzelide sen bunu hala bilmiyorken..
Güzeldi...
Usul bir sevmenin aptal ıslatan yağmuruna tutulmak..
Şimdi adını soruyorlar bana;
Ne diyeyim?
Bir yağmur, bir şimşek, bir ten...
Bir varmış bir yokmuş-lu kaç masal biliyorduk?
Üşüdükçe unutulurmuydu dersin can kavuran sıcağın?
Ve hangi kimsesiz cümleyi evlat edinmeliydim yalnızlığıma?
Sonra bir an;
Aynada beliriyor ellerin..
Ve ben tırnaklarımı etine geçiriyorken,
Ve ürpertisi soğuk, kan koparan bir bakireyken zaman,
Ve asıl niyetim dokunmaktan öte sahip hissetmekken benliğini,
Ve en güzelide sen bunu bilmek istemiyorken,
Güzeldi...
Yaşlı bir ağlamanın göz kurutan çölünde hayal kurmak senli, benli..
Şimdi adını soruyorlar bana;
Ne diyeyim?
Bir ağlamak, bir çöl, bir ben..
Ardın sıra kayboluyor yokuşlar,
Heryanı gülistanlık bir şehir,
Bahar fısıldıyor kulağıma..
Sonra bir an;
Bir köşe başında yapışıyor gözlerin dudaklarıma,
Ve ben bir şehri parçalıyorken avuçlarımda,
Ve alabildiğine yeşilim kayboluyorken siyahında,
Ve asıl niyetim bakmaktan öte boğulmakken bakışlarında,
Ve en güzelide sen bunu göremiyorken,
Güzeldi...
Gözümdeki damla parçalarken koca bulutu kucağında ölmek..
Şimdi adını soruyorlar bana;
Ne diyeyim?
Bir öpmek, bir ölüm, bir sen...
İmrendim, hayran kaldım. yüreğindeki hisler diline, eline, kalemine dökülmüş.
sen neymişsin be şair 😥😥
nasıl kaçırmışım bu şiiri anlamadım ben... şiir yaşattıkça kendini kendine benzer ruhları çektikçe şiirleşir değil mi? şiirde yaşadım, şiirleştim, şiir içtim kaleminin altın kadehinden... kutlarım... harikaydı
Özge'm ne yapmissin sen öyle ! Yanibasima aldigim kahveyi unuttum ,seni okurken. Bir daha , bir daha okudum . Icime isledin ....
tren vagon ray ( tren istasyonuna yakın sanırım evin şiir yazarken seslerden etkilenmeni kaleminede yanıstmışın son 2 şiirinde aynı esintiler var hoş güzel rastgele🤐 :)
Şimdi adını soruyorlar bana; Ne diyeyim? Bir öpmek, bir ölüm, bir sen... cok guzeldı ellerınıze saglık👍👍