Şövale

yağmur birikmiş yüreğinin duvarlarını yık
boğulman sonu olur baharlarımın


mahrem iniltiler utangaç serçelerin sesinde esir
özgür ruhlar ülkesi işgal altında
dünya mı büyük boşluklar mı
gerçeklerin tahtında hüküm sürmekte yalanlar
devrik şahların idamı seherlerin kara yüzü



ellerim katil
gözlerim hırsız
dudaklarımda infaz gülleri
teneşirde boylu boyunca masum hayaller
kanla gömülen kaçıncı ceset
saymadım



sözlerin aktı kurumaya yüz tutmuş bahçelerime
boy vermeden çürüdü fidanlar
vurgun yemiş gecelerden çalmak için aralandığında perde
kül olmuş varlığın karanlıkla kefenlenmişti
kaç dua saklandı kimsesiz çocuk gibi kuytulara
saymadım



bir çift sözün omuzuna yaslayıp başımı
birikmiş yağmurlarımı
birikmiş yağmurlarınla döküp
toprak kokusunu çekmeye razıyım



gözlerin düştü mevsimlerime
yarım kalmış boyalarla baharlar çiziyorum
ateşten şövale üstünde
kaç vakittir
saymadım