Toprağa Düşen Su Damlası

şimalden kopup gelir yürek sesi
korku salan bir gürültüyle seslenir tanrı....!



ağlamayı iyi saymayan cenaha cevap/hayat verir
bir kere düşmesin toprağa
yolu yazgısı doğuştan bellidir
rahvan atlar gibi inatçıdır
benim gözlerimin lügatında
bir sevdanın esas tanımlaması...!



ince belli kıvrım kıvrım süzülür sevdasına
kah boz bulanık kah gri kah çamurlu
yatağı bohçası elindedir
her şekilde masmavi sevgisinden katar
sevdası denizedir
ve ulaşır mutlaka
o bir sevdadır
bir nehir!
kimliğinde yazar;
damıtılmış aşk/can suyu;

yüksek topuklu karlı dağlara/toprağa düşen
sıfır beden tanrı gözyaşıdır su damlası...!





mini mini küçücük bedene
beş beden büyük bir göğüs kafesi!
nikotine bulanmış sarı ellerinden okunuyor yazgısı
dünyaya dar gelmiş bir kadın
kaderin zenci kabuğuna beyaz façalar çiziyor
aşağılık dünyanın kadınsı zorluklarına göğüs geriyor
sıfır bedeniyle
koca dünyaya kafa tutuyor
üzerine abandığı yavrusuyla
su damlası...!



yüzüm ellerim yanarken
ensem üşüyor
bilirim ki ; pek hayra alamet değildir!

gözlerimi kaçıran kararlılık değil
kocaman gözlerden fırlayan
ateşe hazır aşikar bir direniş izi
bu kadar kararlılık korkutur bazen
ısırır adamı
edilgen acabalara kondurur telaşları
ellerim;
parkinson filan değilim aslında
içimdeki çocuk titretiyor onları
halbuki o kadar ıslanmışımdır
demek bir başka bu su damlası...!




hala bir mana veremiyor aklım
kanımı rotatif pompalayan bu artezyene
saçma sapan kelamlar dokuyor dilim
havanın buzunu pürmüzledikçe gülüşlerin
bilmiyordun ki;
o şuh kahkaların esiriydim
neden bilmem
farketmeni istemiyordum
tavana asılmış süslü bir avize gibiydim
tek farkım
elektiriksiz yanıyordum
tek hissettiğim şey şaşkındım
aslında
hiç birşey hissetmiyordum!
ve soruyordum kendime
neden hep yerde aradım durdum...!




damladan denize sarılır ya suyun elleri
görebilirsen
nice şaha kalkmış
sevda borusu çalan şiirler yüzer
nice hamiline sevdaya sancak tutan
şairler taşır üzerinde
ama karanlık okka müdavimiyse diviti
yani
alışkınsa kendi üzerine damlamaya fıskıyesi
işte
sudan çıkmış balık şaşkını olur o zaman
şiaretin dizeleri...!



işte;
bazı şeyleri anlatmaya kelimeler yetmez bazen
onları anlatacak kelimeler
yoktur bulunmaz işte
güzelliğin yanında zarafet
kibarlığın yanında nezaket
bazılarını anlatmaya kelimeler yetmiyor işte


Toprağa düşen su damlası
bu sensin işte...!



//...eğer hiçbir şey hissetmediğini hissediyorsan; işte o hiçbir şey hissetmediğini hissettiğin şey aşktır...//





ToprağınSesi