Tutulmuş Aya Ağlayan Güneş

Saçlarına beyaz akşamları yıldız açan gökyüzü gülerdi
Kirpiklerinin ucuna nergis tarlalarından geçen rüzgâr şiir söylerdi
Gülüşlerin bahar yağmurlarında açan gökkuşağına karışırdı
Ve bir ağlamak boşalırdı gözlerimden yanaklarına dokunamadan

Dur söyleme ayrılık sözleri buz tutar çöl sıcaklığında
Beyaz akşamlı eflatun gecelerde benimsemiştik birbirimizi
Şimdi sevme zamanı kararmış güneşlerde destanlaşsın tutku
Ve bir gün ayrılık zamanı gelirse acıtsın ay tutulmaları