Ürküye Nikahlı Gözler

'Acının kirası bozuk;
Ürkünç zamanlara gebe yol başları...'

Sorgu yok!
Kısık sesler senfonisi
Bir avcıya nikahlanır bir ceylan
Ve benzi soluk cerenler düşer
Tetik uçlarına...

Av Mevsimidir;
Gözün yüze teması
Zalim pençelerinde et
Ve son nefese ödenen diyet
Doğanın yelkovanı şaşırmış
Toprağı sarmalıyor akrepler

Güneşe kör sunaklar
Bilenen can telaşları

Ölüm;
Kanıksanmış bir davanın son diyeti
Elleri kan cellat ilmeklerinin
Yürekte umut mazgalları tıkalı
Açlığa gem vurulan cehalet

Düşün;
Ben gibi değilse acıların
Boşuna telleme ciğerini

Vay be!
Ne zor şey...
Acı körüklenirken bir yerlerde
Tebessüm iliştirmek ölüme
Bakışları sallanan rüzgar
Karıştır kokusunu acının
Çam yarpuzlarına...

Ve bir ceylan duvaklanmış ölüme son bakışı düşerken...

04.04.2011