Vicdan

Hiçe sayarak tüm duyguları,
Verilince silah eline,
Hiç duraksamadan vurdun aşkı,
Tam kalbinden, gözünü kırpmadan,
İçindeki sevdanın tortusu,
Seni kendine mi çekti böylesine,
Kara sürmelerle süsledin yokluğu,
Yeşilleri hapsedip gözlerine,
Sana sunulan hayata aldırmadan,
Tek sıkımlıktı sevda nefesinde,
Tek dokunumluktu aşk teninde,
Ve umursamadan,
Ateşinde yaktığın teni vurdun,
Gecenin adıydı adın,
Boyun eğerken sana zaman,
Sen aşkı yaktın,
Kendi teninde Vicdan,




İpliklerle bağladın hayalleri,
Kadınımsı bir dokunuştu,
Gece vardiyaları,
Ayaklarından asıp umudu,
Sürüp dudaklarına ayrılığın rengini,
Kimleri öptün öyle sabaha dek,
Kimlerin soluğunu kestin.
Kaç yudum aldın geçmişinden,
Kaç çekimlikti senin için an,
Hiçbir şeye yok demedin sen,
Sadece sevdiğine varmadın Vicdan.




Oysa ne çok sevmişti seni,
Boyun eğmek zorunda kalınca,
Sorgusuz sualsiz gidişlerini,
Canını acıtmak sandın kanımca,
Göründüğü gibi değildi hiç bir şey,
Loş ışıkların kuytusunda kaldı,
O doyumsuz çığlıkların,
Teninde bin bir izi vardı,
Sevdadan başka en çok acıların,
Kadındın zordu hayat senin için,
Ruhunu sundukça sen,
Açılırdı kapılar ardı sıra,
Olmazdı yüzüne kapanan,
Boyun eğdikçe hayata,
Asi bir rüzgâr gibiydin yine,
Geçmişten geleceğe uzanan,
Sense kendi yolunu seçtin.
Pişmanlıklar anlamsız artık Vicdan.





Not: Birgün bebeğin olunca diye başladık söze / yüreğimi kapladı bir hicran/ Şiir adam baktı Bahar kadına öyle / Dedim ne insafsızsın sen ey Vicdan