Vuslat Ne Zaman, Çok Varmi Yar

Ne hayaller kurmuştuk seninle
Deniz kenarında dalgaların
Duvarını yaladığı pembe panjurlu
Makilerin ortasında beyaz boyalı
Çitle çevrili evin hayali değildi
Seninle kurduğumuz hayaller.
Her şeyi ile bize ait olan ama
Sevgimizle ısınan sıcacık küçük
Herhangi bir yerde tahtadan
Bir baraka evimiz olsun istemiştik
Bir düzüne çocuğumuz olsun
İstemiştik hayallerimizi süslerken
Sonra hayır demiştin sen çocuk
Hem bir ailenin hem de ülkenin
Geleceğidir,iyi yetişmeli
İki çocuğumuz olsun bir oğlan
Birde kız demiştin hatırladın mı
Bu defada ben itiraz etmiştim
Hayır oğlan kız fark etmez
Sağlıklı sıhhatli eli yüzü düzgün
Olsun ne olursa olsun demiştim
Boynuma sarılıp teşekkür etmiştin
Kız erkek ayrımı yapmadığım için.
Seni her geçen gün daha çok
Seviyorum ya sen beni diye sormuştun.
Ben sana hayır ben seni sevmiyorum
Demiştim işte o zaman yüzünün
Aldığı hali aynada görmeni isterdim
Hışımla ayağa kalkmış çantanı
Kafama indirecekken dur, sevgilim
Seni sevmek ne ki eğer ki eren olsan
Müridin olurdum,kabul etmesen
Kapında yatardım ta ki sen beni
Kabul edene kadar anladın mı.
Boynuma sarılmıştın sımsıkı
Sakın beni bırakma sakın demiştin
Ben seni hiç bırakmadım
Sana verdiğim sözlerimin
Hepsini tuttum birlikte kurduğumuz
Tüm hayalleri tek, tek gerçekleştirdim
Fakat sen bana kalleşlik ettin yar
Beni yarı yolda tek başıma bıraktın
Terk edip ayrı dünyalara kaçtın yar.
Çocuklarımızda benden uzaktalar
Onları güzel yetiştirdin şimdi onlar
Vatanlarına olan borçlarını ödüyorlar
Artık bastonla sana gelebiliyorum yar.
Vuslat ne zaman gerçekleşecek söylesene
Sabrım kalmadı sensizliğe dayanamıyorum yar.

25.06.2009