Yırtık Ayakkabılı Çocuğum

Bir şey değişmiyor büyüyünce

Ben aynı yırtık ayakkabılı çocuğum. 

Sahipsiz yalnız ve eksik. 

Yine bulamıyorum 

yağmurda ıslanan yüreğimi 

Isıtacak bir kalorifer peteği. 

Bir şey değişmiyor büyüyünce 

Bir kaç beden büyük giyiyorsun dertleri

Daha yavaş koşuyorsun, daha çok düşüyorsun 

Hepsi bu. 

Ama bulamıyorsun yırtılan dizlerine bir anne eli. 

Bir şey değişmiyor büyüyünce 

Yığılıyorsun yere hayatta yenilince 

Kavgada yenilmiş gibi

Bir de bulamıyorsun bir taş hayata fırlatamıyorsun. 

Yine aynı sayılır. 

Dizlerin titriyor gücün yetmeyince 

Üniversite yolunda yıpranmış bu defa

Bir kaç numara küçük ayakkabılarım

Yağmurunda ıslanmışım Rize'nin

Hala yok bir kalorifer peteğim. 

Yumruk atmayı da unuturmuş hayat 

Hala dizlerim titriyor üstelik. 

Ben aynı yırtık ayakkabılı çocuğum 

Param yetmiyor milyonlarım olsa da. 

Hala bisikletim yok mesela. 

Yılların üşümüşlüğü 

Isıtmıyor içimi hiç bir yuva. 

Bir şey değişmiyor büyüyünce 

Dost birikmiyor, 

önünde ağladığın hep aynı kişi

Kafanda kurduğun kavgalarda bile yeniliyorsun. 

Bir de yırtamıyorsun kin defterini.