Adım Yalnız

Biz nerelerden kalkıp geldik bu dünya köyüne anlamadım ki ! Her satırbaşında ayrı takvim yaprakları değişiyor insanlar,yıllar,kalpler,aşklar. İnsan hiç mi güvenip iki sokak öteye yalnızlık sigarasını içemeyecek,meyhanede bir dubleye şarkılara sövmeyecek.Otel odalarının perdelerini hep inceleyip hınca hınç ağlayıp iki tokat sonrası terkedişlerin hayat filmlerini her akşam televizyon arenasında dönüp dolaşıp izletiyor. Bugün bugatti arabamı sattım,Beşiktaşta ki üç odalı dubleks dairemide telefonlarımı sattım eşyalarımı sattım,hatıralarımı bir çöpe atıp kül olana kadar sevinçle baktım belki.. telefon numaralarımı değiştirdim herkesi sildim hayatımdan. Haritanın uzun soluklu penceresinden kendime yer seçip orada herşeyi unutup yaşamaya başladım. merhaba adım mı ,adımı sordunuz galiba hım pekala adım yalnız,evet yalnız böyle nasıl mi isim olur yalnız işte yalın,yaban,dümdüz gördüğün gibi.. karanlık dünyanın aydınlık penceresinden ben..

Kaçıyorum hayattan,kadınlardan,beni benden çok seven paralarımdan,şiirimden,sizden,hepinizden.. 

Merhaba Adım Yalnız..