Aforizmalar / Karalamalar - XII

191.
Uyuyalım... Özlemimiz ağırlaştıkça, uyuyalım...
Rüyalarımızda defalarca kavuşmuşluğumuz var çünkü bizim.

192.
Rüyalarda buluştuğumuz geceler uyanmamak için direnelim n'olur...

193.
Dudaklarımda ve yüreğimde
Gözkapaklarını öpememenin acısını hissediyorum her gece...
"Yalnız uyuyoruz ruhlarımız sevişirken."

194.
Hasta olduğun geceler, zaman, koca bir mevsim gibi ağır aksak geçiyor...

195.
Cehennem diye bir yer iyi ki var...
Çünkü ben, bana yaptıklarına rağmen sana kıyamıyorum yâr...

196.
Mutlulukla aynı mesafedesin. Yanında olmadan mutlu olamam. Sana sarılmadan bir tebessüm bile sarılmaz dudaklarıma...

197.
Sabahlara kadar uyutmayan acın, kabuslarla uyandırmasını da iyi biliyor uyuyakaldığımda...
"Adım, uykusuz."
Ve bu adı sen koydun bana...

198.
Eskiden bir tek uyurken incitmezdin beni, şimdi ise en çok uyurken...

199.
Kanmak aklı, kanamakta yarayı yorar...

200.
Ellerinle, yarama merhem süreceğine, başka tenlere dokunuyorsun...
İşte bu yüzden iyileşemiyorum...

201.
Özlemin bazı geceler uyutmuyor, bazı geceler de uykumu bölüyor. Gözümü açtığımda seni yanımda göremediğim yetmezmiş gibi, rüyamda da göremiyorum...

202.
Gözüm kapalı yürüyorum. Duyduğum seslere göre duruyor veya ilerliyorum...
Sen benim gözümdün. Ve ben seni, yani gözümü kaybettim. Artık göremiyorum.
"Hayatıma kör olarak devam ediyorum sensiz."

203.
Seni değil, yaptıklarını unutmak istedim.
Seni hala sevebilmek için bahanem kalmalıydı.
Gidiyorum. Çünkü hiç bahanem kalmadı...

204.
Bütün gün sokaklarda dolaşıyorum, uzun yollar yürüyorum, eve de geç geliyorum, yorulup erkenden uyumak için, geceleri seni düşünmemek için...

205.
Artık sevmek veya sevilmek istemiyorum. Başıma yastığa koyduğumda rahatça uyuyabilmek istiyorum sadece. Sabahta erkenden kalkıp işe gitmek...